________________
-हो। ४७ ]
પરમાત્મપ્રકાશ
२२३
सन् जगज्जागर्ति स्वशुद्धात्मपरिज्ञानरहितः सकलोऽज्ञानी जनः सा णिसि मणिवि सुवेइ तां रात्रि मत्वा त्रिगुप्तिगुप्तः सन् वीतरागनिर्विकल्पपरमसमाधियोगनिद्रायां स्वपिति निद्रां करोतीति । अत्र बहिर्विषये शयनमेवोपशमो भण्यत इति तात्पर्यार्थः ॥ ४६%१ ॥
अथ ज्ञानी पुरुषः परमवीतरागरूपं समभाव मुक्त्वा बहिर्विषये रागं न गच्छतीति दर्शयति१७४) णाणि मुएपिणु भाउ समु कित्थु वि जाइ ण राउ ।
जेण लहेसइ णाणमउ तेण जि अप्प-सहाउ ॥ ४७ ॥ ज्ञानी मुक्त्वा भावं शमं क्वापि याति न रागम् ।
येन लभिष्यति ज्ञानमयं तेन एव आत्मस्वभावम् ॥ १७ ॥ णाणि इत्यादि । णाणि परमात्मरागाद्यास्रवयोर्भेदज्ञानी मुएप्पिणु मुक्तवा । कम् । भाउ भावम् । कथंभूतं भावम् । समु उपशमं पञ्चेन्द्रियविषयाभिलाषरहितं वीतरागपरमाह्लादसहितम् । कित्थु वि जाइ ण राउ तं पूर्वोक्तं समभावं मुक्त्वा
વળી સ્વશુદ્ધાત્માના પરિણાનથી રહિત સકલ અજ્ઞાનીજન પરમાત્મતત્ત્વની ભાવનાથી પરગમુખ થયો કે જે શુભાશુભ મનવચનકાયાના પરિણામના વ્યાપારમાં જાગે છે તેને રાત્રિ માનીને યાગી ત્રણ ગુપ્તિથી ગુપ્ત થયે થકે વીતરાગનિર્વિકલ્પ પરમસમાધિરૂપ યોગનિદ્રામાં સૂએ છે.
અહીં બાહ્ય વિષયમાં શયનને જ ઉપશમ કહેવામાં આવેલ છે એ तात्पर्याथ छे. ४६४१
હવે જ્ઞાની પુરુષ પરમ વીતરાગરૂપ સમભાવને છોડીને બાહ્ય વિષયમાં રાગ કરતા નથી એમ દર્શાવે છે--
भाथा-४७ मन्या :-[ ज्ञानी ] मेशानी [ शभं भाव विहाय ] ७५शम भावने छोडीने | क्वापि | ५ मा विषयमा [ रागं न याति ] रामने पामती (४२ता) नथी [ येन ] थी त, [ तेन एव । ते सममाथी ४ [ज्ञानमयं आत्मस्वभावं ] ज्ञानमय मात्मस्वमायने [ लभिष्यति ] पामशे.
ભાવાર્થ –પરમાત્મા અને રાગાદિ આશ્રયનો ભેદરાની પંચેન્દ્રિયવિષયની અભિલાષા રહિત અને વીતરાગ પરમ આહૂલાદ સહિત ઉપશમભાવને છોડીને–તે પૂર્વોક્ત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org