________________
સંતો. ૨૬
સંતો. ૨૭
સંતો. ૨૮
સંતો. ૩૧
સંતો. ૩૨
તાડન મારન છેદન ભેદન, વેદન બહુવિધ પાઇ; ક્ષેત્ર વેદના આદિ ઇહને, વેદ ભેદ દરસાઇ. પુદ્ગલ રાગે નરક વેદના, વાર અનંતી વેદી; પુણ્યસંયોગે નરભવ લાધો, અશુભ યુગલગતિ ભેદી. અતિ દુર્લભ દેવનકું નરભવ, શ્રી જિનદેવ વખાણે; શ્રવણ સુણી તે વચન સુધા૨સ, ત્રાસ કેમ નવિ આણે. વિષયાસકત રાગ પુદ્ગલકો, ધરિ નર જન્મ ગુમાવે; કાગ ઉડાવણ કાજ વિપ્ર જિમ ડાર મણિ પસ્તાવે. સંતો. ૨૯ દશ દ્રષ્ટાંતે દોહિલો નર ભવ, જિનવર આગમ ભાખ્યો; પણ તિણકું કિમ ખબર પડે જિણ, કનક બીજ રસ ચાખ્યો. સં. ૩૦ હારત વૃથા અનોપમ નર ભવ, ખેલ વિષય રસ જુઓ; પીછે પસ્તાબત મનમાંહિ, જિમ સિંમલકા સુઆ. કોઈક ન૨ ઇમ વચન સુણીને, ધર્મ થકી ચિત્ત લાવે; પણ જે પુદ્ગલ આનંદી તસ, સ્વર્ગ તણા સુખ ભાવે. સંયમ કેરાં ફલ શિવસંપત, અલ્પ મતિ નવ જાણે; વિણ જાણે નિયાણાં કરીને, ગંજ સત રાસભ આણે. સંતો. ૩૩ પૌદ્ગલિક સુખ રસ રસિયા નર, દેવનિધિ સુખ દેખે; પુણ્યહીન થયાં દુર્ગતિ પામે, તે લેખાં નવ લેખે, સંતો. ૩૪ દેવ તણાં સુખ વાર અનંતી, જિવ જગતમેં પાયા; નિજ સુખ વિણ પુદ્ગલ સુખસેંતી, મન સંતોષ ન આયા. સંતો. ૩૫ પુગલિક સુખ સેવત અહર્નિશ, મન ઇંદ્રિય ન ધરાવે; જિમ ધૃત મધુ આહુતિ દેતાં, અગ્નિ શાંત નવિ થાવે. સંતો. ૩૬ જિમ જિમ અધિક વિષય સુખ સેવે, તિમતિમ તૃષ્ણા દીપે; જિમ અપેય જલ પાન કીધા થકી, તૃષ્ણા કહો કિમ છીપે સંતો. ૩૭ પુદ્ગલિક સુખના આસ્વાદી, એહ મરમ નવિ જાણી; જિમ જાત્કંધ પુરુષ દિનકરનું, તેજ નવિ પહિચાણે. ઇંદ્રિયજનિત વિષય રસ સેવત વર્તમાન સુખ ઠાણે; પણ કિંપાક તણાં ફલની પેરે, નવિ વિપાક તસ જાણે. સંતો. ૩૯
સંતો. ૩૮
૯૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
