________________
જયારે પાછો વળે આત્મા, પાપો પોકારીને ફરી; આધ્યાત્મ દૃષ્ટિ સાધે, ત્યારે ઊંચે ચઢે સહી.
અનાસક્તિ સર્વાગ ત્યાગમાં જેવી, છે અનાસક્તિ સુલભ; આંશિક ત્યાગમાં તેવી, ન અનાસક્તિ સુલભ. જીવન નાવ ઇચ્છે છે, વ્રત ને નિયમો સદા; નહીં તો તે જશે ડૂબી, સાધકને ય ડુબાડશે. તેમ છતાં છે અનાસક્તિ, વ્રતનિયમનો ધ્રુવ; જાતે સિદ્ધ ન થાય તો, ડૂબવું મરવું સમ.
વૈરાગ્ય વ્યામોહથી જ જન્મે તે, વૈરાગ્ય થે ટકી શકે ? દેહે વૈરાગ્ય છો ભાસે, આત્મસ્પર્શ ન તે હશે. દુઃખ કે મોહથી આવ્યો, વૈરાગ્ય ક્ષે ટકી શકે ? ઊંડે પડેલ દુર્બુદ્ધિ, સબુદ્ધિ ત્યાં કેમ ટકે ?
સ્નેહ બાહ્ય ભેટો ભલે ઓછી, દેખાવો બાહ્ય ના વધુ; કિંતુ સ્નેહ ભર્યું હૈયું, યે જાય દશ્ય એ કહ્યું? સાચા સ્વામાનને કાજે, છોને લડવું પડે બધે; સ્નેહ ના છાંડશો કોથી, તો અંતે મળવું થશે.
વાત્સલ્ય સર્વ રસો મહીં શ્રેષ્ઠ, વાત્સલ્ય રસ માનજો; જૈનોમાં મરુદેવીનું જીવન છે પ્રમાણ જો. જવાબદાર છે મોટો, વિશ્વ માનવ એકલો; વહાવી વિશ્વ-વાત્સલ્ય, સૌ પ્રાણીમાં રહે ભલો. આજ્ઞા કે ધમકી માત્ર, કોઈને નહિ સુધારતીઃ હૂંફ પ્રેમાળ હૈયાની, સંગે રહી સુધારતી.
T૧૭૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
