________________
(४१)
हूं अहीं सूचन करूं छु. के-सिद्धांतना मुख्य ग्रंथोनो समय नक्की करवा माटे आना करतां वधारे सारां प्रमाणो एकत्र करवांजोइए. ग्रीकनुं ज्योतिशास्त्र ई. स. नी त्रीजी, अगर चोथी, शताब्दिमां हिंदुस्थानमा दाखल थयूं हतुं. ते समय पहेलां जैनोनां पवित्र
आगमो रचायां हतां. बीजू प्रमाण तेनी भाषाविषयक छे. तेमां अनेक तर्क वितर्कना अंते-इ. स. नी शरुआत पहेलां रचाएलां मानवां जोइए, एम कही छेवट-इ. स. पूर्वे त्रीजी शताब्दीना प्रथम भागमां स्थिर करीए तो ते खोटें नहीं गणाय. तथापि एक बाबत अहीं ध्यानमा लेवा लायक छे ते ए छे केश्वेतांबरो अने दिगंबरो ए बन्नेनुं कहे, ए छे के अंगो शिवाय पहेलांना कालमां तेनाथी वधारे प्राचीन एवां चौद पूर्वो हतां, ते पूर्वोनुं ज्ञान-नष्ट यतुं यतुं सर्वथा नष्ट थइ गयूं. आवा प्रकारनी प्राचीन परंपरा मानी लेवामां घणी सावचेती राखवानी जरूर छे. परंतु प्रस्तुत वाजतमां (प्राचीन परंपरानी सत्यताना विषयमां) शंका करवाने कोई कारण जणातुं नथी. पूर्वानुं ज्ञान व्युच्छिन्न थतुं चाल्युं हतुं, एवी जे हकिकत छे ते तद्दन वास्तविक छे. अमोए एवो खुलासो करेलो छ के-पूर्वो ते सौथी प्राचीन ग्रंथो हता, ते पछी तेनुं स्थान नवा सिद्धांते लीधुं हतुं, ते युक्तिसंगत छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
