________________
(४०)
करी बताववाथी ए सिद्ध थाय छे के जैनो तेमना आगमोनू स्वरूप नक्वी थया पेहलां पण-पोतानो धर्म, संप्रदाय, तेमज अन्यदर्शनीयसिद्धांतोना संमिश्रण योगे उत्पन्न थती भ्रष्टताथी, तेने बचावी सुरक्षित राखवा माटे, योग्य गुणसंपन्न हता. जे जे बाबत करी शकवानुं सामर्थ्य हाँ, ते सघलुं तेमणे संपूण रीते कयूँ हतुं । आ चर्चा उपरथी जैनसाहित्यना कालनी चर्चा उपर आवी जइए छे. __ जैनसिद्धांत वीरनिर्वाण पछी ९८० ( अथवा ९९३) मां देवगिणिना अध्यक्षपणा नीचे निश्चित करवामां आव्यो हतो. तेनी पहेलां-तेओ शिखवती वखते लिखितग्रथोनो उपयोग करता नहोता. आ हकिकत तहन साची छे. एतो भाग्येज मानी शकाय के-सर्वथा नज लखता होय. ब्राह्मणोनी माफक जैनोनुं एवं मानवू तो हतुंन नही के, लिखितपुस्तको अविश्वस्य छे. ज्यां सुधी जैनयतिओ भ्रमणशील जीवन गुजारता त्यां सुधी तेमने लागु पडे तेवू छे. इत्यादि ।
हवे आपणे जैनोना पवित्र आगमोनी रचनाना समयविषयक विचार करीए, संपूर्ण आगमशास्त्र प्रथमतीर्थकरन प्ररूपेलु छे--ए जातना जैनोना विचार निराकरण करवा खातरज,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
