________________
(१८) ग्रन्थोमां अने ललितविस्तरादि जेवा उत्तरना बौद्धप्रन्थोमां पण नजरे पडे छे. प्राचीनजैनग्रन्थोमा प्रयोनाएलो त्रिष्टुभ् छंद पण पालीग्रन्थोमां मळी आवता ते छंद करतां अर्वाचीनरूपनो अने ललितविस्तरामांना करतां प्राचीनरूपनो छे. अन्ते, ललितविस्तरादि ग्रन्थोमां जोवामां आवता आ शिवायना बीजा अनेकप्रकारना कृत्रिमवृत्तो-जेमांनो एक पण वृत्त जैनसिद्धान्तमां जडी आवतो नथी ते उपरथी एम सिद्ध थतुं होय तेम जणाय छे के आ प्रकारना अर्वाचीनग्रन्थोनी रचनाना समयपूर्वे जैनोनी साहित्यविषयक अभिरुचि निश्चित थएली हती. आ सघळी बाबतो उपरथी आपणे एवो निर्णय करी शकीए छीए के, जैनोना सहुथी प्राचीन साहित्यनी समयमर्यादा पालीसाहित्य अने ललितविस्तरा ए उभयना रचनाकाळनी वच्चे निश्चित थाय छे. पालीपिटकोनु पुस्तकाधिरोहण ( अर्थात् पुस्तकरूपे लखाण ) वट्टगामणि जेणे ई. स. पूर्वे ८८ वर्षे पोतार्नु राज्यशासन शरु कर्यु हतुं. तेना समयमां थयुं हतुं. जो के आ समयथी केटलीक शदीओ पूर्वे पण ते पिटको अस्तित्व तो धरावतां हतांज. आ विषयनी चर्चा करतां छेवटे प्रो. मेक्समूलरे नीचे प्रमाणेना विचारो जणाव्या छे. 'तेटला माटे, मारा विचार प्रमाणे, अत्यारे तो आपणे बौद्धसूत्रोना अर्वाचीनमां अर्वाचीन रचना-समय तरीके ई. स.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
