________________
પિšષણા
૩
ખરાબ છે કે અહીં ખારાક સુદ્ધાં મળતા નથી. એવા એવા અનિષ્ટ વિચાર। આવવાને પણ સંભવ રહે.
[૬] માટે ભિક્ષાને સમય થાય ત્યારેજ ભિક્ષુએ ભિક્ષાર્થે ઉદ્યમ કરવા જોઈએ. ભિક્ષા સમયે નીકળવા છતાં કવચિત ભિક્ષા મળે તેા પણ દીનહીન થઈને શાક કરતાં આ સહજ સહજ તપશ્ચર્યા થઇ એમ માનીને તે સુધાના સંકટને સમભાવપૂર્વક સહન કરે.
[૭] ભિક્ષુ; નાનાં મેટાં પશુ પક્ષીઓ ખારાક માટે (કે ચણુ માટે) એકઠાં થયાં હોય તેની સામે ગમન ન કરે પણ ઉપયેગપૂર્વક ખીજેજ માર્ગેથી ગમન કરે અથવા બીજો માર્ગ ન હોય તે પાછા ફરે.
નોંધઃ—સામે જવાથી તે પ્રાણીઓને ભચ ઉત્પન્ન થાય અને તેથી તેમની લાગણી દુભાય અથવા ઉડી જાય તે। તેમને ખેારાકમાં અંતરાય (વિઘ્ન) પડે.
[૮] ગૃહસ્થને ત્યાં ભિક્ષાર્થે ગયેલો સંયમી ભિક્ષુ કોઈ સ્થળે મેસે નહિ કે ઉભા રહીને વાતેાના ગપાટા મારે નહિ.
નોંધ:-ગૃહસ્થાને અતિ પરિચય સચમી જીવનને ખાધાકર નીવડે છે. માટેજ મહાપુરુષોએ પ્રયાજન પુરતું કાર્ય લેવાનું કહ્યું છે.
[૯] ગેાચરીએ ગયેલો સંયમી કોઈ ગૃહસ્થના ધરની ભાગળ, કમાડનું પાટિયું, બારણું કે કમાડને ટેકો ઋને (તેનું અવલંબન લખુંને) ઉભા રહે નહિ.
નોંધ:—કદાચ તેને ટેકા દઈને ઉભા રહેતાં ખારણું કે કમાડ વગેરે ફુલી જવાથી પડી જવાને ભય છે.
[૧૦+૧૧] ગાચરીએ ગયેલો સંયમી ખીજા ધર્મના અનુયાયી શ્રમણુ, બ્રાહ્મણ, કૃપણુ કે ભિખારી જો ગૃહસ્થનાં દ્વારની સન્મુખ બેજ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
