________________
વિનયસમાધિ
૧૨૧
કરવાથી સ્વાભાવિક રીતે જ પેાતાના દોષથી અપમાન કરનાર તે સાધકનું અહિત થાય છે. કારણ કે વિશ્વમાં કને! એ અચળ કાયદો છે કે જેવી જાતનું કર્તા કર્યાં કરે તેવું તેને ફળ મળ્યા કરે.
[૪] કેાઇ મૂર્ખ માણુસ સર્પને નાને જાણીને પણ જો તેને ખીજવે તા તેનું તે સદ્નારા અહિત થાય છે. તેવીજ રીતે જે પેાતાના અજ્ઞાનથી આચાર્યનું અપમાન કરે છે તે ખરેખર પેાતાના અજ્ઞાનથીજ-પોતાના દુષ્કાર્યથીજ જન્મમરણના ચક્રમાં ફર્યા કરે છે.
[૫] કુપિત થયેલા વિષ સર્પ પ્રાણુનાશથી અધિક શું કરી શકે? મૃત્યુથી અધિક કંઇ કરી શકતા નથી. પણ આચાર્યંતે અપ્રસન્ન કરવામાં આવે તે તે સાધક તેઓની અસાતનાથી અજ્ઞાનતાને મેળવી (જ્ઞાનભ્રષ્ટ બની) મુક્તિમાથી અવશ્ય દૂર જાય છે,
નોંધઃ— —આ પૂર્ણપમાદશી શ્લોકા નથી તેથી સર્પની પૂર્ણ ઉપમા આચાર્યા પર ઘટી શક્તી નથી. ભાવ એ છે કે સર્પ સ્વય' કષ્ટ આપનારને પ્રતિકષ્ટ આપવાના પ્રયત્ન કરે છે. જ્યારે આચાર્યા સ્વય" કોઈનું પણ અહિત ઈચ્છતા નથી. પણ પેાતાનાજ દોષથી તે દુ:ખી થાય છે. એટલે તેમાં ગુરુએ કઈ દુષિત ન ગણાય.
[૬] જે સાધક ગુરુજનાનું અપમાન કરીને આત્મવિકાસ સાધવા ઇચ્છે છે તે જેમ ક્રાઇ જીવનની ઇચ્છા રાખી મળતી અગ્નિમાં પ્રવેશ કરે છે; દ્રષ્ટિવિષ સર્પને કાપાવે છે અથવા ઝેર ખાય છે તેવુંજ કાર્ય કરે છે.
નોંધઃ—જેમ જીવવાનેા ઇચ્છુક ઉપરની ત્રણ વસ્તુ કરવાથી જીવી શકે નહિ તેજ રીતે સાધકજન ગુરુની અસાતના કરી સક્રમ જીવન જીવી શકે નહિ.
[] કદાચિત્ (વિદ્યા કે મંત્રના બળથી ) અગ્નિ ન પણ ખાળે, કાપાયમાન થયેલો વિષ સર્પ પણ્ ન કરડે,
તેમજ હુલાહુલ
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
