________________
મદનગા લંભક
[ ર૯ ]
આભરણ અને વસ્ત્ર ધારણ કર્યા છે એવી આ કઈ દેવતા હશે કે માનવ સ્ત્રી હશે? અથવા નવી ચંદ્રલેખાની જેમ લોચનને વિશ્રામ આપનાર આ યુવતી ઉપાધ્યાયે કહ્યું હતું તે વિશ્વ જ હશે ?” વળી હું વિચાર કરવા લાગ્યું, “આવી આકૃતિ અશુભ વ્યક્તિની (કે અશુભને માટે–અશુભકારી ) હોતી નથી. અથવા પુરશ્ચરણથી સંતુષ્ટ થયેલી વિદ્યાભગવતી અહીં આવી હશે.” આ પ્રમાણે વિચાર કરતો હતો ત્યાં તે હાથ જોડી પ્રણામ કરીને મને કહેવા લાગી, “દેવ! તમારા વડે અપાયેલો વરમેક્ષ હું ઈચ્છું છું ( અર્થાત તમે વરદાન આપીને મને મુક્ત કરે.)” મેં વિચાર્યું, “જેની પાસે વરદાન માગવું જોઈએ તે જ મને વિનંતી કરે છે (વરદાન માગે છે). ખરેખર આ (વિદ્યા) સિદ્ધ થઈ છે. તેને હું વર આપું.” પછી મેં તેને કહ્યું, “ભલે, તને (વર) આપું છું.” પછી સન્તુષ્ટ અને પ્રસન્ન મુખવાળી એવી તેણે મને ઉપાડ્યો, અને આકાશમાર્ગે મને લઈ જવા લાગી. એક ક્ષણવારમાં તે ઔષધિવડે જેને શિખરભાગ જાજવલ્યમાન હતું એવા પર્વતના રાન જેવા એક શિખરભાગમાં તે મને લાવી. પુષ્પના ભારથી જેની શાખાઓ નમેલી છે એવા અશોકવૃક્ષની નીચે એક સપાટ શિલાતલ ઉપર મને બેસાડીને “ચિન્તા ન કરશો.” એમ કહીને તે ગઈ. થોડીક વાર પછી યુવાન અને રૂપાળા બે પુરુષો ત્યાં આવ્યા અને પિતાનાં નામ જણાવીને તેમણે મને પ્રણામ કર્યા. એક બે, “હું દધિમુખ છું.” બીજે બે, “હું ચંડવેગ છું.” ક્ષણવારમાં ઉપાધ્યાય આવ્યો, અને તે પણ “હું દંડવેગ છું” એમ કહીને મારા ચરણમાં પડ્યો. (તેઓએ આણેલાં) વિવિધ આભરની કાન્તિથી છવાયેલા દેહવાગે હું ગન્ધર્વ કુમારની જેમ શોભવા લાગ્યા. સન્તુષ્ટ થયેલા તેઓએ મને પર્વત ઉપર ચઢાવ્યું. ત્યાં સેંકડો ભવનાથી યુક્ત અને ફરકતી દવાઓવાળું એક નગર હતું. હું રાજભવનમાં પ્રવેશ્યા. ત્યાં મારી અર્થપૂજા કર્યા બાદ મંગલદ્રવ્યોથી મને સ્નાન કરાવવામાં આવ્યું. ઉત્તમ વસ્ત્રો પહેરીને હું અત્યંત સ્વાદિષ્ટ ભેજન જમે. જેના ઉપર પટ્ટલિકાનો ઓછાડ હતે એવા શયન ઉપર હું બેઠો ને સુખપૂર્વક ઉછે. મદનગાનું પાણિગ્રહણ
પ્રભાત થતાં મારું વરપરિકર્મ કરવામાં આવ્યું. પ્રસન્ન થએલા દધિમુખે મદનનાં બાનું નિવારણ કરનાર મદનગાનું ઉત્તમ મુહૂર્તમાં મારી સાથે વિધિપૂર્વક પાણિગ્રહણ કરાવ્યું. અમને બત્રીસ કરોડ ધન, પુષ્કળ વઆભરણુ, કુશળ શિલ્પીઓએ બનાવેલાં અને મનુષ્યલોકમાં દુર્લભ વિવિધ શયન, આસન અને પાત્રો, તથા સેવાકાર્યમાં કુશળ પરિચારિકાઓ આપવામાં આવી. દેવાંગના સહિત દેવકુમારની જેમ તે રૂપવતી અને ગુણવતીની સાથે હું ભેગ ભેગવવા લાગ્યા. એક વાર મને સુખપૂર્વક બેઠેલો અને પ્રસન્ન જાણીને દધિમુખ કહેવા લાગ્યા, “સ્વામી મદનગાએ તમારી પાસે વરમોક્ષની યાચના કરી હતી તેનો અર્થ સાંભળે–
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org