Sukrutsagar yane Mandavgadh no Mahan Mantrishwar

SR No.: 005222
Original Sutra Author: N/A
Author: Ratnamandan Gani
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1930
Total Pages: 160
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 7 MB

Page 88

ચતુર્થ તરંગ.
વિનાનો હોય તો તેને કોણ ગ્રહણ કરી શકે ? ” ( અહીં પાર્થિવ એટલે રાજા અને માટી સંબંધી તથા કણું એટલે કાન અને કાંઠે વિગેરે અર્થે જાણવા. )
પ્રાતઃકાળે હું જાતે ત્યાં આવી તે પાણી પીને તેનું રવાદીષ્ટપણું જાણું મેટી વાવ કરાવીશ.” એમ કહી રાજાએ તે બ્રાહ્મણને રજા આપી. તે નગરને નિવાસી રાજાને જ એક હજામ હમેશાં પેથડને ઉતારે તેનું માથું ગુંથવા માટે આવતા હતા, તેને પેથડે પૈસા આપી પ્રસન્ન કર્યો હતો. તેણે બ્રાહ્મણને આ વૃત્તાંત સાંભળે હતા, તેથી તેણે આવીને દેદપુત્ર પેથડને તે હકિકત કહી. “હલકા માણસને પણ ખુશી કર્યો હોય તે તે અવસરે શુભ કરનાર થાય છે અને ખુશી કર્યો ન હોય તે તે અવસરે અશુભ કરનાર થાય છે. કેમકે વિકટ સંકટમાં પડેલા એક હાથીને એક ઉંદરે શું નહોતો છોડાવ્યો? અને શ્રીકૃષ્ણ કર્ણરાજાને યમરાજના મંદિરમાં નહેાતે મોકલ્યા ?” આ વૃત્તાંત જાણી દેદપુત્ર પેથડે વિચાર કરી તે જ રાત્રિમાં દ્વારપાળને પિતાને લવણનો પરવાનો આપી નગરમાં લવણની પિઠ મંગાવી, તે લવણ જળમાં નંખાવી તેને હલાવી ખારું પાણી કરી પિતાને ઉતારે આવી તે અવન્તીને પ્રધાન પેથડ સુખે સુઈ ગયે.
પ્રાતઃકાળે રાજા ત્યાં આવ્યું, અને માણસો પાસે તે પાણી મંગાવી પિતે તેને આસ્વાદ કર્યો તે વખતે તે ખારૂં લાગવાથી રાજાએ શું શું કર્યું, અને “બ્રાહ્મણોએ ઈર્ષ્યાથી અસત્ય વાત કરી છે ” એમ વિચારી બ્રાહ્મણને ઠપકો આપી પૃથ્વીધરનું સન્માન કરી રાજા પિતાને સ્થાને ગયે. આ પ્રમાણે બ્રાહ્મણોના સર્વે અશુભ વિચારે ક્ષય પામ્યા. જે કદાચ અસપુરૂષનું વાંછિત સિદ્ધ થતું હોય તે સત્પરૂ જીવી પણ ન શકે. કહ્યું છે કે“કૃપમાનજનાનાં,
તૃ સંતોષહિતવૃત્તનામ્ | સુવધવાવિશુના નિદાનgવૈરિને ગતિ છે ?૨ ”
ઘાસથી આજીવિકા કરનારા મૃગના શિકારીએ આ જગતમાં કારણ વિનાના વેરી છે, જળથી આજીવિકા કરનાર મના મચ્છીમાર કારણ વિનાના શત્ર છે, અને સંતોષથી આજીવિકા કરનાર સજનોના ચાડીયા પુરૂષો કારણ વિનાના શત્રુ છે. ”