________________
अथ चतुर्थ तरंग.
પેથડ મંત્રીને વેપાર કરવાથી તથા તત્કાળ પ્રાપ્ત થયેલી સુવર્ણસિદ્ધિથી પાંચ લાખથી વધારે લક્ષ્મી થઇ. મંત્રી વિગેરે સ્થાનની પ્રાપ્તિ થાય, કુસંગ
ઃઃ
પ્રાપ્ત થાય, તથા પ્રથમની ધ સામગ્રીના નાશ થાય, ત્યારે કાઇક વિરલા પુરૂષો જ ધર્મકાર્યમાં તત્પર રહી શકે છે. તેથી કરીને તેના વ્રતનો ભંગ ન થાઓ.” એમ ધારી શ્રીધમ ઘાષ નામના સૂરિ મહારાજ પેથડના ઘણા વેભવ સાંભળી અવંતી દેશમાં આવ્યા. જે પુરૂષો શ્રીગુરૂમહારાજના હૃદયરૂપી દર્પણની અંદર પ્રતિબિંબરૂપ થાય છે, તે પુરૂષો ધન્ય મનુષ્યેાના મુગટ સમાન અને કલ્યાણલક્ષ્મીના સ્થાનરૂપ છે. તે આચાર્ય મહારાજ અનુક્રમે વિહાર કરતા સાય કાળે એક ગામમાં ગયા. ત્યાં અત્યંત વાચાળ માધવ નામના એક
Jain Education International
દી રહેતા હતા. ગુરૂ મહારાજ તે રાત્રિ તે ગામમાં રહ્યા તે વખતે તે માધવે લેાકાના મુખથી સાંભળ્યું કે—“ આ ગુરૂ મહારાજ પેથડ મત્રીના માંડવગઢમાં જાય છે. ” તે સાંભળી તેણે વિચાર કર્યા કે-“ જો હુ ગુરૂના આગમનની વધામણી પ્રધાનને આપુ તે મને ઘણુ ધન મળે. ” આ પ્રમાણે વિચારીને તે લાભથી ચાલ્યો. એક રાત્રિ દિવસ પગે ચાલી સાળ ચેાજનને આળગી તે માંડવગઢમાં આળ્યે, અને પેથડને તેણે આ પ્રમાણે કહ્યું કે—“ અગુરૂ એવા કાષ્ઠને પણ અગ્નિ ખાળી નાંખે છે, તેથી હું મત્રીશ્વર ! તમે આલાક અને પરલોકમાં સુખ આપનાર એવા ગુરૂના આશ્રય કર્યા છે, તે ઘણું સારૂ ૧ ભાટ ચારણ, ૨ ગુરૂ વિનાના, પક્ષે અગરૂ નામનુ કાઇ,
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
