________________
દિનીય તરંગ.
ગયા. ત્યાં તે ગી ઉંદર અને કુતરા વિગેરે વિમુર્તીને પોતાના સાધુએને ભય પમાડવા લાગ્યું. તે જે ગુરૂએ તેને જ મંત્રશક્તિથી આંધીને પિતાની પાસે આર્યો. પછી તેની નમ્રતાથી તેને મુક્ત કર્યો. એકદા તે ગુરૂને જ દુષ્ટ સર્ષે ડંશ કર્યો, તેનું વિષ વ્યાપવાથી તે મૂછિત થયા. તે વખતે સંઘે ઘણું ઘણું ઉપાય કર્યા, પણ તે વ્યર્થ થયા, ત્યારે રાત્રિને સમયે ગુરૂએ સંધને કહ્યું કે –“પ્રાતઃકાળે એક માણસ માથે કાણને ભારે લઈને આવશે, તે ભારાને વિષ હરણ કરનારી વેલડી બાંધેલી હશે, તે વેલડને ઘસીને મારા સર્પદંશ ઉપર લગાડજે.” ત્યારપછી પ્રાતઃકાળે તે જ પ્રમાણે સંઘે કર્યું એટલે ગુરૂ મહારાજ સાજા થયા. પછી ગુરૂને અધિક વૈરાગ્ય આવવાથી તેમણે સર્વ વિકૃતિને ત્યાગ કરી જિનશાસનની ઉન્નતિ કરી. આવા પ્રભાવિક તે શ્રી ધર્મઘોષસૂરિ કે જેના હસ્તમાં જ એક્ષલક્ષમી રહેલી હતી તે આચાર્ય મહારાજ એકદા વિહારના કમે વિદ્યાપુર નગરમાં આવી ચાતુર્માસ રહ્યા.
તે સૂરિ મહારાજે સભાને વિષે પરિગ્રહની ઈચ્છાના પરિમાણ ઉપર શ્રવણને પ્રિય લાગે એવી રત્નસારની કથા વ્યાખ્યાનમાં કહી. તે સાંભળી કેટલાક ધનવાન પુરૂષોએ સર્વ વ્રતના સ્વરૂપભૂત પરિ ગ્રહની ઈચ્છાનું પરિમાણ એ નામનું અણુવ્રત ગ્રહણ કરવાનું શરૂ કર્યું. ધર્મનું શ્રવણ કરી તેને વિચાર કરી જે માણસ વિરતિને અંગીકાર કરે છે, તે જ શ્રાવક છે. તે વિરતિ થેડી પણ લીધી હોય તે તે ભવ્ય પ્રાણીઓને હિતકારક થાય છે. કહ્યું છે કે
શુભ ભાવવાળા જે ભવ્ય પ્રાણીએ ડી પણ વિરતિ ગ્રહણ કરી હોય, તેને દેવતાઓ પિતે તે વિરતિ કરવાને અસમર્થ હોવાથી વખાણે છે-તેવા થવાની ઈચ્છા કરે છે.”
એકેંદ્રિય જી કવળના આહારને કરતા નથી, તે પણ તેઓ જે ઉપવાસનું ફળ પામતા નથી, તે તેમની અવિરતિનું જ ફળ છે.”
એકેંદ્રિય પ્રાણીઓ મન, વચન અને કાયાવડે પાપકર્મને કરતા નથી, તે પણ તેઓ અવિરતિને લીધે અનંતકાળ સુધી એકેદિય જ રહે છે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
