________________
પ્રેમ અને પૂર્ણતાઃ ૨૧૦ દેહમાં મીઠી અને સુખપ્રદ ઝણઝણાટી પ્રસરે છે અથવા કઈ શીતળતાનું મધુર ઝરણું વહેતું હોય તેમ લાગે છે અને કેઈ વેળા તો તેના પરિણામે બાહ્યનું ભાન જતું રહી, ચિત્ત ઊંડાણમાં ઉતરી સ્વાત્માના પવિત્ર મિલન માટે જતું હોય એ પ્રેમી ભક્તને ચિરસ્મરણીય અનુભવ થાય છે. આમદશાને શીધ્ર વિકાસ થવામાં આ પ્રકાર ઘણે સારો ગણવામાં આવ્યા છે અને તે તેના પરિણામ ઉપરથી સમજી શકાય છે. તેમ બનવાનું કારણ અથવા થતી પ્રક્રિયાનું રહસ્ય શોધવાને સ્તુત્ય પ્રયાસ તત્ત્વરસિક જિજ્ઞાસુએ કર ઘટે છે. કેઈ વેળા પ્રેમમૂર્તિ અને કરુણામૂર્તિ પ્રભુને પ્રેમીભકત પ્રભુ પાસે આવતાં તેની સ્થિતિ સહજ ભાવાવેશવાળી થઈ જાય છે ત્યારે તે પ્રભુના પવિત્ર અને પાવનકારી ખેાળામાં પિતાનું માથું ઢાળી દે છે તેના હદયના પ્રેમને વેગ ચક્ષુમાં પ્રવેશતાં જ તેમાંથી હર્ષાશ્ર સરી પડે છે; પ્રેમસીડીનાં કેટલાંક ઊંચાં પગથિયે પહોંચેલ આ ભક્તના માથા પર તથા પીઠ પર પ્રભુ જ્યારે પ્રેમ અને કરુણાથી મૂક આશીર્વાદપૂર્વક પિતાને પવિત્ર હાથ ફેરવે છે ત્યારે પ્રેમીભકત ધન્ય થઈ જાય છે, તેનાં કેટલાંક આવરણે તથા અંતરાય દૂર થાય છે અને પ્રેમયાત્રામાં આગળનાં સ્થાનકે એ પહોંચવા માટેનું જેમ તેનામાં આવે છે.
કોઈ વખત અતિ મહદ ભાગ્યોદયે પ્રભુને પ્રેમી ભક્ત જ્યારે પ્રભુનાં દર્શન અને સમાગમ માટે આવે છે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
