________________
પ્રેમ અને પૂર્ણતા : ૧૭૫
પર તેજરેખાઓ થારેક આછી તે કયારેક ઘેરી દેશ્યમાન થાય છે; કદીક ભ્રૂકુટિની મધ્યમાં આજ્ઞાચક્રના સ્થાન પર તેજતુલ દેખા દે છે; તે તેજચકના રંગ ગુલાબી, આછે પીળા અથવા શ્વેત હોય છે અને પ્રત્યેક રંગના પરમાથ ભિન્ન ભિન્ન છે; પ્રેમરસથી ભીંજાયેલ પ્રેમીજનના શરીરની બહારની ચામડી પાતળી, સુવાળી અને સ્નિગ્ધ મનવા સાથે કયારેક તેમાં ચમક આવે છે; દેહની ઉપરની ચામડી પાતળી અને મુલાયમ અનવાનુ કારણ એ છે કે પ્રભુપ્રેમમાં તરાળ અને આન’વિભાર અનતા પ્રભુપ્રેમી સ્થૂળ અશુભ પરમાણુઆના પરિત્યાગ કરે છે ને કામળ શુભ પરમાણુઓનું ગ્રહણ કરે છે; આથી તેના હૃદયની પવિત્રતા ને આત્માની નિમળતા થતાંની સાથે તેના પ્રભાવથી તેના દેહ પણ ક્રમપૂર્વક પવિત્ર થતા જાય છે. આ અપેક્ષાએ જોતાં કહી શકાય કે પ્રેમ છાના કે ગુપ્ત રહી શકતા નથી. કદાચ વચન કે વતનથી પ્રકટ થતા ન જણાય તે પણ ઉપર કહી તે નિશાનીઓ તેને ખુલ્લે ખુલ્લે બહાર લાવે છે અને તેનું પ્રાકટન્ય જણાવવા સમર્થ થાય છે. હા, એ પણ ખરુ છે કે પ્રેમ તેના આરંભના અ’શથી માંડી અમુક હદની મર્યાદા સુધી મૂંગા રહી શકતા નથી. જેમ કિશારવયના અંતકાળથી યુવાવસ્થાના કાળ દરમ્યાન તરવરાટ, થનગનાટ અને ઊર્મિઓના ઉછાળાનું પ્રાબલ્ય જોવામાં આવે છે અને ત્યારપછી-યથી તથા અનુભવથી પીઢ થતાં તે ઉછાળા ઉપશમે છે, શાંત થાય છે, પ્રશાંત થાય છે, તેમ જ પ્રેમના સબંધમાં અને છે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
