________________
૧૩૪ઃ આધ્યાત્મિક નિબંધ નુબંધને ઉદય, તે વ્યક્તિ અને તે વ્યક્તિએ જેની ઉપાસનાથી સાધના કરી હતી તે દેવી સાથે કહી શકાય પરંતુ શુભ પુણ્યના ઉદયે અશુભ ઉદયે થયેલ પ્રયત્ન નિષ્ફળ ગ, આમ પણ બને છે.
અમારા એક નેહી હતા, ઉદાર, વિશાળ હૃદયી અને પ્રેમાળ. તેમને એક કમળા નામે પુત્રી હતી. બુદ્ધિમાં કંઈક ન્યૂન પણ સરળ અને સેવાભાવી. બંને અશુભ ઋણાનુબંધના ઉદયથી સગપણ સંબંધે જોડાયાં હતાં. પિતાને પુત્રી પ્રત્યે સ્વાભાવિક નેહભાવ હા જઈ એ તે નહોતું તેથી વારંવાર વગર વાંકે પુત્રીને ઠપકે મળતો અને તે મૌનપણે સહન કરતી. પિતાને મોટી માંદગી આવી પુત્રી પૂરી સારવાર કરતી માંદગીએ ગંભીર રવરૂપ ધારણ કર્યું અને દેહત્યાગને અવસર આવી પહોંચ્યા. તેમના આત્માનું હિત થાય તે હેતુઓ અમે તેમની પાસે દરરોજ જતા અને ધર્મવાર્તા સંભળાહતા. પરંતુ તેમનું ચિત્ત સંસારમેહને કારણે ધર્મવાતમાં ચોંટતું નહીં. એવી સ્થિતિમાં તેમણે દેહાયુષ્ય પૂર્ણ કર્યું અને આ જગતના આ ભાગથી ચાલી નીકળ્યા. દેહ છેડ્યાના ચોથે દિવસે કમળાને તેઓ ઘરમાં ફરી રહ્યા છે તેવો આભાસ થયે, કંઈ અવાજ પણ સંભળા. અને તે જ રાતના બાર વાગ્યા પછી કમળાની પથારી પાસે આવી, બિહામણાં શરીરથી તેને બ્લીવડાવવાનું શરૂ કર્યું. બીજે દિવસે તે ચિંતાયુક્ત વાત કહેવામાં આવતાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
