________________
ઋણ નું બંધ ઃ ૧૩૩ પહોંચ્યા. ભીનાં કપડાં બદલી નિરાંતે બેઠા પછી આવેલ કાગળ તેમના હાથમાં મૂક્યો. તે જોઈને તેમને થોડો ગભરાટ થયા અને ભય પણ લાગે કે કંઈક અનિષ્ટ બનશે. અમે તે શબને ભારને ટેકે ન આપે અને તેને જળમાં પધરાવી દેવાનું ભારપૂર્વક સૂચવ્યું. તેમની સંમતિથી તેમ કર્યું. આ વાતને ભૂલી જવાનું અને કાંઈ અશુભ નહી થાય તેવી શ્રદ્ધા રાખવાનું જણાવ્યું. તેમ છતાં તેમના ચિત્તમાંથી ભયની લાગણી ખસતી નહોતી. અમને ગભરાટ, ભય કે ભીતિ કંઈ જ નહોતાં અને પ્રભુકૃપાએ શાંતભાવ રહી શક્યા હતા. બીજે દિવસે પિતાજી કઈ દેવના ઉપાસક પાસે ગયા. ઘટનાના હેતુ સંબંધે પૃચ્છા કરી અને જવાબ એ મળ્યો કે “ હેતુ દુષ્ટ છે પરંતુ પુણ્યને ઉદય હાઈ કંઈ અનિષ્ટ થવાનું નથી. શ્રદ્ધા રાખવી.” તેથી પિતાજીને કંઈક શાતા વળી. ઘટનાને ચાર દિવસ થયા પછી એક મધ્ય રાત્રિએ અમને સવપ્નદ્વારા કેઈએ (દેવો કે દેવી હશે?) આ બનાવની અથથી ઇતિ સુધીની માહિતી આપી, જેમાં જેને અનિષ્ટ કરવું છે તે વ્યક્તિ, તેની પૂર્વ તૈયારીરૂપ સાધના, પત્રમાં વિધિ કર્વામાં આવી હતી તેનું સ્પષ્ટ ચિત્ર, વ્યક્તિના ગામથી દૂર બીજા ગામથી પિસ્ટ કરવાની જિના, હેતુપૂર્વક અપૂર્ણ લખાયેલ સિરનામું અને અશુભ હેતુ વગેરે બતાવામાં આવ્યું હતું. ઉપરાંત તેવું કંઈ અનિષ્ટ બનવાનું નથી તે પણ કહ્યું. પિતાજીને આ વાત કરી ત્યારે તેમને જીવ હેઠે બેઠે. અત્રે અશુભ ઋણ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org