________________
૭૮
પ્રેમ-પંક ડયૂકે જરા ફીકું હસીને કહ્યું, “આજે સવારના તેમના ઓરડામાં હું અચાનક જઈ ચડયો હતો. તે વખતે એ સૌએ ભાગાભાગ કરી મૂકી હતી અને તેમનો સંગીત સમારંભ તૂટી પડયો હતો, એટલે એ સૌ મારાથી હવે અતડાં થયાં છે.”
તો આપણે એકલા જ ભોજન કરી લઈએ,” લૉઈને કહ્યું; “પણ દ ગીશ આપણી સાથે ભોજનમાં હોત તો વધુ સારું થાત.”
જરૂર, દ ગીશ મારી સાથે લાંબો વખત અતડો રહે, એવો તેનો સ્વભાવ જ નથી.”
“મોંસિન્યોર, મેં મારી વાતોથી તમને તેની વિરુદ્ધ ઉશ્કેર્યા હશે; હવે હું જ તમો બંનેનો મધ્યસ્થી થાઉં એ યોગ્ય કહેવાય. તમે થોડી વાર રાહ જુઓ, હું જ જાતે જઈને તેને બોલાવી લાવું છું.”
લઈને બહાર જઈ પોતાના પાસવાનોને બોલાવ્યા તથા જુદી જુદી સૂચનાઓ આપી, તેમને ચોતરફ દોડાવ્યા. પછી પોતાના અંગત હજૂરિયાને કાનમાં કહ્યું, “ગમે તેમ કરીને જલદી નક્કી કરી લાવ કે, ઍ૦ દ ગીશ મૅડમના કમરામાં છે કે નહિ. શી રીતે જાણી લાવીશ, કહે જોઉં.”
“ઘણી સહેલાઈથી, હજૂર; માલિકૉર્નને હું પૂછીશ, એટલે તે કુમારી દ મેતાલેને પૂછી લાવશે. પણ મેં મોં દ ગીશના બધા પાસવાનોને હમણાં જ ચાલ્યા જતા જોયા છે એટલે તે પણ તેમની સાથે ચાલ્યા ગયા જ હશે.”
તો પણ ખાતરી તો કરી લાવ.” દશ મિનિટમાં તે પાછો આવ્યો; તેણે બોલ્યા ચાલ્યા વિના લૉરેઈનને છાનોમાનો નોકરોના દાદર તરફ બોલાવ્યો અને પછી બગીચા તરફ ઊઘડતી બારીઓવાળા એક કમરામાં લઈ જઈ, ગુપચુપ સામે જોવા કહ્યું.
દ ગીશ ચારેક વાજિત્રવાળાઓને લઈને સામેથી આવતો હતો. તહેનાત-બાનુઓ માટેના પાછલા દાદર આગળ આવી તેનું બારણું ઊઘડે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org