________________
દાયો
૬૫ કુકે મેડમની સાથે જ ઊભો થઈ ગયો હતો, તે હવે થોડોક વિચાર માં પડી ગયો. પછી અચાનક ચોંકી ઊઠી, ફીકો પડી જઈ, ખુરશીમાં બેસી પડ્યો અને બંને હાથે મોં ઢાંકી દઈ, બોલ્યો, “મેડમ, મેડમ, તમે મને શું ધારી લીધો?”
મેં શું ધાર્યું છે, એ વિષે તમે શું માની લીધું?”
“એ જ કે, મને પૈસાની મૂંઝવણમાં પડેલી જોઈ, તમે દયા કરીને મારે માટે એ પૈસા લાવ્યાં છો. મને તમારા અંતરની ખબર ન પડી શકે એટલો તમારાથી જુદો હું ખરેખર નથી.”
“જો તમે મારું અંતર જોઈ શકતા હો તો એટલું કેમ નથી જોઈ શકતા કે, હું પૈસા નહીં, પણ મારું અંતર જ તમને અર્પવા આવી છું.”
“તો તો તમે મને પૈસા આપવા આવ્યાં છો એ મારી કલ્પના સાચી હતી, આ રીતે મારું અપમાન કરવાનો અધિકાર હજુ મેં તમને આપ્યો નથી.” - “તમારું અપમાન કરવાનો?” મેડમે એકદમ ફીકી પડી જઈને કહ્યું, “તમે મને કહ્યા કરો છો કે, તમે મને ચાહો છો; અને તમારા એ પ્રેમ માટે મારી ઈજજત અને સ્વમાનનો હું ભોગ આપું, એમ ક્યારનું તમે ઇચ્છયા કરો છો. અને છતાં હું જ્યારે મારા પોતાના પૈસા તમને આપવા આવી છું ત્યારે તમે મારો અધિકાર નથી એમ મને કહો છો?”
મેડમ, તમે જેને તમારી ઈજજત અને સ્વમાન કહો છો, તેનું રક્ષણ કરવાને તમે જેમ સ્વતંત્ર છો, તેમ મને મારી ઇજજત અને સ્વમાનનું રક્ષણ કરવાનો અધિકાર આપશો કે નહિ? મને પાયમાલ થવા દો; જેઓ મારા તરફ વેરભાવ રાખી રહ્યા છે, તેઓના એ મહાભાર નીચે કચરાઈ જવા દો; મને મારા પોતાના પશ્ચાત્તાપના ભાર નીચે પણ છુંદાઈ જવા દો; પણ ભગવાનને ખાતર તમારા આ દયાભાવથી મને સદંતર ધૂળ કરી ન નાખતાં.”
મેં તમને મારી મિત્રતા ધરી હતી, ઍ૦ કુકે !” છે.-૫
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
