________________
૧૫૪
પ્રેમ-પંક “એ જ કે, હવે તમે તમારા સદ્ગત પતિને ભૂલી ગયાં છો.”
“લે, કર વાત! હું મારા પતિને ભૂલતી જ નથી; જોકે, તેમને ગુજરી ગયે બે વર્ષ થયાં, અને હજુ મને અઠ્ઠાવીસમું જ વર્ષ ચાલે છે, એટલે કદાચ મારા બધા વ્યવહારમાં એમનો શોક દેખા ન દે, એ સ્વાભાવિક છે. જોકે, તમે તો આદર્શ પત્ની છો, એટલે તમારા કડક ધોરણે મારો વ્યવહાર પૂરો ન ઊતરે એમ બને.”
મૅડમ બેલિયેરે કુકેનો પ્રેમ છોડી કોલબેરની સોડમાં પેઠેલી મેડમ વાલને આડકતરો ટોણો માર્યો તે તેને વાગ્યા વિના ન રહ્યો. પણ મેડમ વાનેલ કંઈ એ ઘા એમ ને એમ ઝીલી લે તેવી નહોતી. તેણે તરત જ ઉપાડીને કહ્યું, “તમે કંઈ નવું પ્રેમ પ્રકરણ શરૂ કર્યું છે, એવું મેં તો સાંભળ્યું, એટલે જ મને નવાઈ લાગી.”
લોકો તો વાતો ઉરાડયા જ કરવાના. કોઈ જુવાન સ્ત્રી વિષે આવા આક્ષેપો થયા કરે તેમાં નવાઈ શી છે?”
અરે ભાઈ, મારી વાત પૂરી સાંભળો તો ખરાં. લોકો એમ નથી કહેતા કે, તમે ઝટ ઝટ કોઈના હાથમાં આવી ગયાં છો. તમે આત્મરક્ષણમાં તમારા નહોર-દાંત સારી પેઠે વાપર્યા છે, તથા પોતાના ઘરમાં કિલ્લાની પેઠે પુરાઈ બેઠાં હતાં. જોકે એ કિલ્લો છેક અભેદ્ય નથી રહ્યો, એટલું જ લોકો તો કહે છે.”
“પણ મારી સાથે કોઈનું નામ તો બોલાતું જ હશે ને?” “તમારે એ નામ સાંભળવું જ છે?” “આ અર્ધા કલાકથી હું બીજું શું પૂછી રહી છું?” “તો લો સાંભળો, ડયૂક ઑફ બકિંગહામ!” “છ, મેં તો ડયૂકને નજરે પણ જોયા નથી.” “કદી નહિ?”
“ડયૂક પૅરીસમાં આવ્યા છે ત્યારથી હું મારું ઘર છોડીને બહાર જ નીકળી નથી.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org