________________
૨૫
બાતિલનો ગવર્નર પણ આપણે બધું જાળવી લઈશું.”
“હું તો બ્લાવા પાછો ફરું છું. અહીં રાજદરબારના બધા ઉપર ઉપરના ડોળદમામની મને ધૃણા આવે છે. પેરીસમાં તો તું મારી સાથે હોય એટલો જ વખત મારાથી રહી શકાય છે. અને હું કંઈ તારી સાથે હરહંમેશ રહી શકે નહિ.”
પણ તો પછી મોટાભાઈ, અહીં રહી જ જાઓ ને! તમારા જેવા માણસની રાજાને હંમેશ જરૂર રહેવાની અને કુકે કંઈ હવે વધુ ટકી રહેવાનો નથી.”
“તો શું ભાઈ, મને મારી મોટાઈને કારણે આસમાને ચડાવ્યા પછી, હવે પાછી આવી નોકરી જ મારી પાસે તારે કરાવવી છે?”
“ઠીક, ઠીક, તમે ફાવે તેમ કરજો; રાઓલ ઉપર તમે નજર રાખવા હાજર નહીં રહો, તો પણ હું પેરીસમાં જ છું ને.”
“બસ, હવે હું નિરાંતે લુવા પાછો ફરી શકીશ.”
“પણ તમે અત્યારે સાથે ગ્રિમોદને લેતા કેમ ન આવ્યા? તમે એકલા તમારે ઉતારે જશો?”
ગ્રિમૉદ હવે બિયારો ઘરડો થયો છે, અને મારે બ્લqવા તરત જ પાછું ફરવાનું હોવાથી મેં તેને આરામ કરવા ઉતારે જ રહેવા દીધો છે.”
તો ઠીક હું મશાલ લઈને મારા એકાદ બરકંદાજને સાથે મોકલું છું.” એમ કહી દાતે નએ જરા બાજુએ વળી બૂમ પાડી : “અરે તમે સદ્ગૃહસ્થોમાંના કોણ કાઉંટ દ લા ફેરને તેમને ઉતારે લઈ જઈ શકશો?” • “અરે, મારે મેંશ્યોર દાર્લેન સાથે વાત કરવાની ન હોત, તો હું પોતે કાઉંટ દ લા ફેરને મારી સાથે જરૂર લઈ જાત.” દાર્લેનની પાછળથી કોઈ બો.
“કોણ છે, એ?” દાતેનએ અંધારા તરફ નજર કરીને પૂછયું. “હું છું, મોંશ્યોર દાનાં.” “અરે, એ તો મેંશ્યોર બેઇઝમૉનો અવાજ છે.” હા, હા, મશ્યોર.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org