________________
પ્રેમ-પંક “રાઓલ તું પણ ચાલ, અને ડયૂક ઑફ બકિંગહામને પણ લેતો
આવ.”
દાનના કમરામાં દાખલ થતાં જ દ વાઘેં જોયું કે કાઉંટ દ લા ફેર પણ ત્યાં એક બાજુ બેઠેલા હતા. રાઓલ તેમની પાસે જઈને બેસી ગયો.
દાઓં એ હવે દ વાર્દ તરફ ફરીને કહ્યું, “મેં તમને તથા આ બધા સગૃહસ્થોને અહીં આવવાની તસદી આપી છે, તેનું કારણ એ છે કે, મારા મિત્ર, કાઉંટ દ લા ફેરે મને એવા સમાચાર આપ્યા છે કે, તમે મારે વિષે કંઈ આપાત્મક વાતો બહાર કહ્યા કરો છો. તમે એમ પણ કહો છો કે, મને તમે તમારો કટ્ટર દુશ્મન ગણો છો, જેમ, તમારા પિતા મને ગણતા હતા.”
“સાચી વાત છે,” દ વાર્થે જવાબ આપ્યો.
“અર્થાત્ તમે મારા ઉપર કોઈ ગુનો, કોઈ દોષ કે કોઈ હલકટ કામ કર્યાનો આક્ષેપ મૂકો છો, તો તમે ભલા થઈ એ બધું સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહી બતાવશો?”
આ બધા સાક્ષીઓ સમક્ષ? મેં ગમે ત્યાં તે વાત કરી હશે, પણ સમજીને મારા એ આક્ષેપની વિગત કોઈ સમક્ષ પ્રગટ કરી નથી. તો તમે તમારી સમજબુદ્ધિ જતી કરી, એ બધું જાહેર કરાવવા ઇચ્છો છો, ખરું?”
દાઓં નો જોરથી મૂછના છેડા દાંત વડે કાતરવા લાગી ગયો. તેણે પછી ગુસ્સો દબાવીને કહ્યું, “મેં તમને તમારા આક્ષેપોની વિગતો સ સમક્ષ જણાવવા કહ્યું તે તમે સાંભળ્યું તો ખરું ને?”
તો હું મોટેથી કહું?” “હા, હા, અમે સૌ સાંભળવા આતુર છીએ.”
તો, મારા બાપુ એક ખાનદાન ઉમરાવ-બાનુને ચાહતા હતા. અને તે બા પણ તેમને ચાહતાં હતાં. તે બાનુએ મિલનનું સંકેતસ્થાન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org