________________
૩૩૦
પ્રેમ-પંક “ઈંગ્લેંડમાં,” મૅડમે જ વચ્ચે જવાબ આપી દીધો; “અને આ યુવતીએ અહીં મેળવેલી બીજી સફળતાના સમાચાર તેમને ત્યાં પહોંચ્યા વિના નહીં જ રહે.”
“ભગવાન, ભગવાન!” લા વાલિયર હતાશામાં બોલી ઊઠી.
“તો ઠીક, સાંભળી લે; અમે જલદી જલદી વાઇકાઉંટ ફ્રાંસ પાછો ફરે તેની પેરવી કરીશું, અને તે આવે એટલે તેને દરબારથી દૂર વિદાય કરી દઈશું. પણ તારો વિચાર જુદો જ હોય, તો એટલું સાંભળી રાખ કે, તારા કરતાં ભલી ભલી ગઠિયણોને મેં સીધી કરી નાખી છે.”
“મેડમ, મારા ઉપર દયા કરો! આ બધું તમે શું કહો છો?”
“ચૂપ રહે; કશું નાટક કરવાની જરૂર નથી. અબઘડી અહીંથી ચાલતી થા, અને તારા કમરામાં જઈ, મેં કહેલી વાતો ઉપર બરાબર વિચાર કરવા માંડ, સમજી!”
લા વાલિયર ચાલી જતાં જ રાણી-માતાએ જરા રાજી થતાં થતાં મેડમને કહ્યું, “હવે એ દુરી ફરી હિંમત કરશે ખરી?”
“આવાં ભલી-ભોળાં લાગતાં માણસો બહુ ચવડ પ્રકૃતિનાં હોય છે-તૂટે પણ છૂટે નહિ,” મેડમ ગણગણી.
રાણીમાતા હવે મારિયા થેરેસાને બધી વાત કહેવા ચાલ્યાં ગયાં.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
