________________
૩૦૮
પ્રેમ-પંક “સાચી વાત છે; જે માણસ મારાથી સાચી વાત છુપાવે છે, તે મારી નાખુશીને પાત્ર થાય છે; બોલો, કબૂલ કરી દો કે મ0 દ ગીશ દ્વયુદ્ધ લડ્યા છે.”
સરકાર, હું એ વાતની ના પાડતો નથી; અને આપ નામદારે મને પહેલેથી જૂઠું બોલવાની ફરજ ના પાડી હોત, તો આપનો મારા ઉપર મોટો ઉપકાર થાત.”
“ફરજ પાડી? કોણે ફરજ પાડી?”
“સરકાર ઍ૦ દ ગીશ મારા મિત્ર છે; અને આપ નામદારે મૃત્યુદંડ જાહેર કરીને તંદ્વયુદ્ધની મનાઈ ફરમાવી છે. જૂઠું બોલવાથી મારા મિત્રની જિંદગી બચી શકશે, એ લોભમાં હું જઠું બોલ્યો છે, સરકાર.”
“પણ પછીથી આમ જૂઠું બોલવા કરતાં, તમે તેમને દ્રઢયુદ્ધ ખેલવાનો ગુનો કરતાં જ પહેલેથી કેમ ન અટકાવ્યા?”
સરકાર, આપ નામદાર પોતે ફ્રાંસ દેશના સર્વોત્તમ સગૃહસ્થ છો; આપ તો સમજી જ શકશો કે એક સગૃહસ્થને માટે દુશ્મનનો પડકાર ઝીલવાની ના પાડવી, એ કેટલું અશક્ય – હીણપતભર્યું કહેવાય. તેની સરખામણીમાં પછી રાજાજીની સજા તરીકે જલ્લાદનો કુહાડો સ્વીકારી લેવો, એ વધુ ઈજજતભર્યું લાગે!”
ઠીક, ઠીક; એ વાત પછી; પણ દ ગીશનો પ્રતિસ્પર્ધી કોણ હતો?”
“હું તેનું નામ નથી જાણતો, સરકાર.”
“ઐશ્યોર માનિકો, તમારી તરવાર એકદમ કૅપ્ટન દાનને સોંપી દો; તમે હજુ મારી સાથે સાચી વાત કરવા માગતા નથી.”
માનિએ અદાથી નીચા નમી, પોતાની તરવાર દાનને ધરી. પણ તે જ વખતે સેંતેનો આગળ આવી બોલી ઊઠ્યો, “સરકાર, મને એક શબ્દ બોલવાની પરવાનગી ફરમાવશો?”
બોલી નાખો,”રાજાએ વચ્ચે કોઈ આવીને આ પ્રકરણ બહુ આગળ વધતું અટકાવે, એમ અંતરથી ઇચ્છતાં જણાવ્યું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
