________________
૨૯૪
પ્રેમ-પંક “હા, હા, હું વધુ એમ પણ ઉમેરી શકું તેમ છું કે, તમે અને મેડમ અમુક ગુપ્ત જગાએ ભેગાં થયાં હતાં અને હાથ ઉપર ચુંબન થયાં હતાં...”
દ ગીશે તેને વચ્ચેથી બોલતો અટકાવીને કહ્યું કે, “મારી પોતાની વાત અંગે આજે તમે ગમે તે બોલશો તેની હું પરવા કરવાનો નથી, પરંતુ મારા ગેરહાજર મિત્ર અંગે જરા પણ બોલશો, તો સમજી રાખજો કે, હું આગનો કટકો છું. કારણ કે, વિદાય થતી વેળા તેનાં હિતોની જાળવણી તે મને સંપતો ગયો છે.”
“હું તમારી વાત સમજું છું, મોંશ્યોર દ ગીશ; તમે ગમે તેટલું કહો, તો પણ બ્રાજલૉન અને આ ડી લા વાલિયર અંગે પણ આપણી વચ્ચે કશી તકરાર થાય તેમ નથી. તે ક્યાં મૅડમ જેવી ચપળા છે, જેણે પ્રથમ ડયૂકની અને પછી તમારી માઠી વલે બેસાડી દીધી !”
પણ એ બધી તો મારી બાઘાઈ કહેવાય ને? મૅડમની માત્ર મશ્કરી અથવા સામાન્ય વર્તાવને હું ગંભીર ગણીને સામો પ્રેમ કરવા જાઉં, તો લાત ખાઉં, એમાં નવાઈ શી? પણ રાઓલની વાત તો જુદી છે; તે લા વાલિયર ઉપર પ્રેમ કરે છે, અને તેના ઉપર લા વાલિયેર સામો પ્રેમ કરે છે. એટલે તેની બાબતમાં તમે તથા આ બધા દરબારીઓ જે વાતો ફેલાવો છો, તે ગલીચ આક્ષેપો માત્ર છે.” દ ગીશે તે વખતે પાસે થઈને જતા કેટલાક દરબારીઓને જોઈને કહ્યું.
ગલીચ?”
“હા, હા, તમારો ઇરાદો બાજલૉનને નાહક દુભાવવાનો અને દુ:ખી કરવાનો જ છે; તે સિવાય તમારે એ બધામાં પડવાનું બીજું કશું વિશેષ કારણ મને નથી દેખાતું.”
“વાહ ભાઈ, સ્ત્રીઓની સોબતમાં રહેનારને અમુક આવડતો ઝટ આવી જાય છે; હું તો ગામડાં તરફ ભટકતો રહ્યો, એટલે તમારી પેઠે વાતો નથી કરી જાણતો કાઉંટ; મારાં તમને અભિનંદન!”
હું સ્વીકારું છું.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org