________________
૨૯૦
પ્રેમ-પંક “તો પણ આ ગરમ મોસમમાં –”
“ના, ના, મૅડમ, દરિયાકિનારે ઠંડા પવન જ ફૂંકાયા કરે છે. પરંતુ મને એક વાતનું આશ્વાસન હતું —”
“કે...?” “કે, મારા પ્રતિસ્પર્ધીને વધારે ઊંડા ઘા થયા છે.”
“ઓ હો, એટલે કે તે વધુ ઘાયલ થયા છે, એ જ ને?” મેડમે એ માહિતી પ્રત્યે છેક જ ઉપેક્ષાવૃત્તિ દાખવીને કહ્યું.
- હવે દ વાર્દનો સાપની પેઠે છંછેડાવાનો વારો આવ્યો અને તેણે સાપની પેઠે જ ઝેરી ડંખ માર્યો –“મૅડમ, તમારી ભૂલ થાય છે; અથવા જાણી જોઈને તમે મારા કહેવાનો જુદો અર્થ કરો છો; મેં એમ નહોતું કહ્યું કે, શરીરે તે મારા કરતાં વધુ રિબાય છે; વધુ ઘાયલ તો તેનું હૃદય થયું છે.”
દ ગીશ સમજી ગયો કે પવન કઈ તરફ વાઈ રહ્યો છે; તેણે મેડમને આ નકામી તકરારમાંથી વિરમવા વિનંતી કરતો હોય તેવી નિશાની કરી; પણ મૅડમ તો તે નિશાની પોતાની નજરે ન પડયાનો દેખાવ ચાલુ રાખી, હસતી હસતી બોલી –
એમ? તમારી તરવાર ડયૂક ઑફ બકિંગહામના હૃદય સેંસરવી નીકળી ગઈ હતી? પણ તો તો હૃદયની આરપાર ઘા પામેલો કોઈ જીવતો રહે, એમ હજુ સુધી તો જાણ્યું નથી.”
પ્રિન્સ–મશ્યોર હવે વચ્ચે બોલી ઊઠયા, “પ્રિય, તમે દ વાઈના કહેવાનો અર્થ સમજ્યાં નથી; તે એમ કહેવા માગે છે કે, ડચૂક
ઑફ બકિંગ્ડામના હૃદયમાં તરવારનો નહિ, પણ બીજા કશાનો ઘા થયો છે.”
ઓહો, તો તો મદ વાર્દ મજાકમાં બધું કહે છે, ખરું, ને? પણ મને લાગે છે કે, ડયૂક પોતે અહીં હાજર હોત, તો તેમની આવી મશ્કરી ન કરી શકાત; પણ કમનસીબે તે અહીં હાજર નથી, મેં૦ દ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
