________________
પ્રેમ-પાંક
છ વાગ્યે ઘોડા તૈયાર કરાવી, બંને જણ પ્લાંશેતનો તથા શુશાંનો ભાવભીની પરોણાગત માટે આભાર માનીને નીકળવા તૈયાર થયા. “દા નાંએ પૉસની આંગળી તરફ જોઈને કહ્યું, “ભાઈ, તમારી
આંગળી ઉપર સરસવીંટી છે!'
૨૬૪
ત્રણસો પિસ્તલ આપ્યા હતા,” પૉસ બોલી ઊઠયો.
66
તો મૅડમ ટ્યુશાંને તમારા સંભારણા તરીકે એ વીંટી આપતા જાઓને! તમારા જેવા મોટા ઉમરાવો પોતાના જૂના નોકરે કરેલી ભાવભીની મહેમાનગતની કદર કરે !"
""
“અરે મૅડમને તો હું બ્રાસીય મુકામે આવેલી બાર એકરની મારી જાગીર જ ક્ષિસ કરી દેવા ઇચ્છું છું.” પૉસે રાજી થઈને જવાબ આપ્યો.
..
“એ બધું ભવિષ્યમાં થઈ રહેશે. અત્યારે તો આ વીંટી આપો, એટલું બસ છે,” એમ કહી, દાતનેએ એ વીંટી પોતાને હાથે જ કાઢી લઈ મૅડમ પાસે જઈ કહ્યું, “મૅડમ, મોશ્યોર લ બૅરન તમારા ભાવભીના સત્કારની કદર કેમ કરવી એ સમજી શકતા નથી; એમના જેવા બીજા ખાનદાન ઉંમરાવ બીજા મળવા મુશ્કેલ છે; તે તો પોતાની બ્રાસીયની જાગીર જ તમને બક્ષિસ આપવા તૈયાર થયા હતા, પણ મેં મહાપરાણે તેમને તેમ કરતા રોકયા છે.”
પ્લાંશેત અને ગુશાં બંને અર્ધી અર્ધી થઈ ગયાં.
પૉ સે તો પેલી નોકરડી અને બુઠ્ઠા નોકરને પણ ખીસામાંથી મૂઠીઓ ભરીને નાણાં આપવા તૈયારી બતાવી; પણ દાતનાંએ કહ્યું, “એ લોકોને બક્ષિસ હું આપીશ.” એમ કહી તેણે તે બંનેને એક એક પિસ્તલ પકડાવી દીધો.
રાતના સાત વાગ્યે રાજાજીએ હૉલેન્ડના એલચીને મુલાકાત બક્ષી હતી. પાએક કલાક એ મુલાકાત ચાલી. ત્યાર પછી બીજી મુલાકાતોનો
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org