________________
૨૪૮
પ્રેમ-પંક બે, ત્રણ કે કદીક ચાર દિવસ.”
“પણ હું ઉઘરાણી માટે કે ખરીદી માટે જાઉં છું, એવું ભલું તમે માની શકયા !”
ભાઈ, તારી વાતમાં મને રસ પડવા માંડ્યો છે, અને હવે તો મારો કંટાળો ચાલ્યા જવા લાગ્યો છે. હું ત્યારે ક્યાં શા માટે જાય છે, તે સાચેસાચું કહે જોઉં, તને “માલાગા”ની સોગંદ !”
“બસ, હવે જો મારી વાતમાં જે તમને રસ પડતો જાય છે, તો પછી હું તમારા કંટાળાનો પૂરેપૂરો ઉપાય કરી નાખવા માગું છું. બોલો, તમારી પાસે કેટલા ઘોડા છે?”
“દશ, વીસ, પચાસ.”
નહિ, નહિં; બે જ ઘોડા બસ છે: એક તમારે માટે અને એક મારે માટે! તો પછી કાલે મારી સાથે આવવા તૈયાર થઈ જાઓ!”
“પણ તું મને કયાં લઈ જવા માગે છે, તે તો કહે!”
જુઓ માલિક, અહીં વધુ કશી પૂછપરછ નહિ કરવાની, એ આપણી શરત! હું તમને ફેબ્લો લઈ જવા માગું છું, ત્યાં મારી નાનીસરખી જાગીર છે.”
“વાહ બેટ્ટ! જાગીર? તું વળી જાગીરદાર કયારનો બન્યો?”
“જુઓ માલિક, મને તમો સૌ જાગીરદારો સાથે રહી રહીને એવા બધા મોટા શબ્દો વાપરવાની ટેવ પડી છે એટલું જ. બાકી ત્યાં મારું સામાન્ય નાનું સરખું એકાંતમાં આવેલું ઘર છે.”
તો અહીં બજારમાં આવેલી દુકાન કરતાં, ત્યાં એકાંત જગાએ આવેલા ઘરમાં મને વધુ મજા પડશે, એમ તું શાથી માને છે?”
માલિક, ઘર તો સ્મશાનને કિનારે જ આવેલું છે, પણ મજા ઘરમાં છે!”
“લે! સ્મશાનને કિનારે આવેલા ઘરમાં બેસી તું મોતના વિચારો કરીને આનંદ કરવા જાય છે, એમ?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org