________________
પ્રેમ-પક “સરકાર, હું હવે આપ નામદાર તરફની વફાદારી સિવાય બીજી કોઈ બાબતનો આગ્રહી રહ્યો નથી.”
રાજા ફરી થોભ્યો. “જુઓ કાઉંટ, તમે આ વાતચીત શરૂ કરી ત્યારથી મને અચંબામાં નાંખતા આવ્યા છો. મૂળે, તમે આ લગ્નને હું મંજૂરી આપું એમ કહેવા આવ્યા હતા, પરંતુ આ જાતની વિનંતી કરતાં તમને કંઈક દુ:ખ થતું હોય એમ હું જોઈ શકું છું. કેટલાક લોકો સાથે વાતચીત કરવામાં મારી મિત્રતાને હું મારી સમજશક્તિની મદદમાં લાવી દઉં છું, ત્યારે બીજાઓની બાબતમાં હું મારા અવિશ્વાસને કામે લઉં છું, જેથી મારી વિવેકશક્તિ વધી જાય છે. હું ફરીથી કહું છું કે, તમે આ વિનંતી એવી રીતે કરો છો કે, જાણે એ સફળ નીવડે એવું જરા પણ ઇચ્છતા ન હો!”
“સરકાર, આપની આગળ હું જૂઠું નહિ બોલું; મને આ લગ્ન ગમતું તો નથી જ.”
“તો પછી, ના પાડી દો!”
“ના, સકાર; હું દ બ્રાજલોનને મારા પૂરા અંતરથી ચાહું છું; અને તે આ લગ્નને એટલું બધું ઇચ્છે છે કે, તેને ના પાડી હું દુ:ખી કરવા ઇચ્છતો નથી. મને, અલબત્ત, આ લગ્ન પસંદ નથી, પરંતુ આપ નામદારને હું આગ્રહપૂર્વક વિનંતી કરું છું કે, આપ તેને મંજૂર રાખો, જેથી રાઓલ રાજી થાય.”
કાઉંટ, મને એટલું કહી દો કે, એ છોકરી ખરેખર એને ચાહે છે?”
જો આપ નામદાર મારો સ્પષ્ટ અભિપ્રાય પૂછતા હો, તો મને એ છોકરીના પ્રેમમાં જરાય વિશ્વાસ નથી; તેના અંતરમાં પ્રેમનો છટો કદાચ ઊભો થયો હશે, તો પણ, હવે રાજદરબારમાં આવવાના આનંદથી, તથા મેડમની તહેનાત બનાવવાની મળેલી પ્રતિષ્ઠાથી તેનો તે છાંટો ક્યાંય ઊડી જશે. રાજદરબારનાં બીજાં લગ્ન જેવું જ એ લગ્ન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org