________________
૨૦૨
પ્રેમ-અંક છે, અને તેને તમે જ માયાળુ શબ્દોથી આવકારશો, તો મને ખરે જ ઘણી આનંદ થશે.”
“કોની વાત કરો છો?” મેડમે ચારે તરફ ભાલા માણસની પેઠે નજર નાંખીને પૂછ્યું.
પ્રિન્સે તરત જ જરા ખસી દ ગીશને આગળ કર્યો.
મેડમ તરત નવાઈનો ભાવ ધારણ કરીને બોલી, “શું મોં દ ગીશની વાત તમે કરતા હતા?”
“હા, હા, એમની જ. તેને તમે માફી આપો.” “માફી આપું? શા વતીની, પણ?”
“કાંઈ નહિ, કાંઈ નહિ, પણ તમે તમારો હાથ તેને ચૂમવા દો, એટલે બસ.”
મૅડમે જાણે નામરજીથી કર્યો હોય તેમ હાથ આગળ ધર્યો. દ ગીશે તેના ઉપર ઘૂંટણિયે પડી ચુંબન કર્યું.
' તે જ વખતે રાજાજી પધાર્યાની જાહેરાત થઈ. મૅડમ પોતાની તહેનાત-બાનુઓની હરોળ સાથે રાજાજીને સત્કારવા આગળ વધી.
રાજાએ સૌની સાથે હસીને વાત કરી તથા સૌ ઉપર નજર નાંખી – ખાસ કરીને મૅડમની તહેનાત-બાનુઓ ઉપર, અને તેમાંય લા વાલિયેર ઉપર! પછી મૅડમ અને મેંશ્યોર સાથે ઠઠ્ઠામશ્કરીઓ ચાલી. રાજાજીનો મિત્ર-વિદૂષક સેતેશ્નો સાથે હતો. મોંશ્યોર મોટા મિત્રમંડળ-સખી મંડળ સાથે નદીએ નાહવા ગયા હતા, તેની વાત ઉપાડીને રાજાજીએ કહ્યું, “મૉશ્યોરના સ્નાન-સમારંભની તો કવિતાઓ લખાવા લાગી છે, અને એક કવિને તો પાણીમાં રહેતી એક જળપરીએ નજરે જોયેલી ગુપ્ત વાતો પણ કહી દીધી છે, એટલે તે કવિએ લખેલી કવિતા તો ખરેખર સાંભળવા લાયક થઈ છે.”
રાજાજીએ આમ કહી પાસે ઊભેલી સ્ત્રીઓ તરફ નજર કરીએ તો તેમાંની કેટલીયના મોં ઉપર રંગ ચડી આવ્યો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
