________________
ખુશખુશાલ
૧૯૯ માનિક દ ગીશની હોશિયારી ઉપર આફ્રિન પોકારી ગયો. તેને બીક હતી કે દ ગીશ એકદમ રાજી થઈ મૅડમ પાસે પહોંચી જવાની હા પાડી બેસશે !
પ્રિન્સને દ ગીશને મોંમાં જ પોતાની પત્નીની તેના તરફની બેદરકારીની વાત બહુ ગમી. એટલે તેમણે તો હવે પોતાની સાથે આવવાનો દ ગીશને ‘હુકમ’ જ આપ્યો.
દગીશ માથું નમાવી ન છૂટકે જાણે એ હુકમ માથે ધારણ કર્યા જેવું કર્યું; પણ તરત જ ઉમેર્યું, “નામદાર, અત્યારે તો હું આપ નામદાર પાસે એક કામ લઈને આવ્યો છું.”
“બોલી નાંખ.”
માંવદ બાજલૉન રાજાજીના હુકમથી લંડન જવા ઊપડી જાય છે; તે આપને સલામ ભરવા આવ્યા હતા, પણ આપને નદીએ નાહવા ગયેલા જાણી, તથા તેમને જલદી ઊપડી જવાનો હુકમ હોઈ, નાછૂટકે તેમણે આપને પોતાની સલામ નિવેદિત કરવાનું કામ મને સેંચ્યું છે.”
વાહ, હું વાઇકાઉંટને સુખ-યાત્રા ઇચ્છું છું. પણ હવે તું જલદી કપડાં બદલીને આવી પહોંચ, નહિ તો –”
“નહિ તો શું થશે, મસિન્યોર?” “હું તને બાસ્તિલમાં નંખાવીશ.”
“વાહ, આપ નામદાર પણ નામદાર મૅડમના બિલકુલ ‘સિક્કાની બીજી બાજુ' જેવા જ છો. મૅડમને મારા પ્રત્યે ભાવ ન હોવાથી મને તે દેશનિકાલ કરાવે છે, અને આપ નામદારને મારા પ્રત્યે અતિ ભાવ હોવાથી આપ મને બાસ્તિલમાં નંખાવશો. હું આપ નામદારનો તેમ જ મૅડમનો બંનેનો એકસાથે આભારી છું.”
ચાલ, ચાલ, તું બહુ આનંદી મિત્ર છે; અને મારે તારા વિના ચાલે તેમ જ નથી; તું નહોતો તેટલા દિવસમાં પેલા રોતીસૂરત લૉરેઈને મારી વલે બેસાડી દીધી હતી.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
