________________
અગિયાર વર્ષથી દીક્ષિત
૧૮૫ કાગળ ખોલીને સાધુની આગળ ધર્યો; તથા સાથે સાથે પેલા બે જણને જરા દૂર ઊભા રહેવા નિશાની કરી.
“પણ બોલેલા શબ્દ કરતાં લખેલો શબ્દ વધુ જોખમકારક નહિ?”
“ના, લૉર્ડ; કારણ કે આ કાગળ આપ અને હું એ બે જ જણ સમજી શકીએ તેવી મીંડાની લિપિમાં લખેલો છે. એ લિપિ આપે ૧૬૫૫માં વાપરી હતી; અને આપનો અંગત સેક્રેટરી એકલો જ એ લિપિ જાણતો હતો.”
“તો તમે કયાંથી એ લિપિ જાણો છો?”
“એ લિપિ મેં જ તેને શીખવી હતી.” આટલું કહી, તે ત્યાંથી બહાર ચાલ્યો જતો હતો; પણ સાધુએ પેલો કાગળ વાંચી લઈ, તેને જલદી જલદી પાસે બોલાવ્યો. અને તે પાસે આવ્યો એટલે પાસે સળગતી મીણબત્તી ઉપર ધરી તેણે એરેમીસે આપેલો કાગળ સળગાવી દીધો. પછી તેણે ધીમે રહીને ઑરેમીસને પૂછ્યું, “આ રહસ્ય તમારા હાથમાં શી રીતે આવ્યું?”
મૅડમ દ શેત્રુઝ મારફતે. રાણીજીની તે નિકટની વિશ્વાસુ સખી હતી. હવે તે મરી ગઈ છે.”
બીજું કોઈ તે વાત જાણે છે?”
“એક નોકર અને નોકરડી જાણતાં હતાં, જેઓએ તેને ઉછેર્યો હતો.”
“તેઓનું શું થયું?”
“તેઓ પણ મરી ગયાં. આ રહસ્ય જ એવું જલદ છે કે, તેને જાણનાર સૌ કોઈ મરી જ જાય.”
“તો પછી તમે શી રીતે જીવતા રહ્યા છો?” “હું એ રહસ્ય જાણું છું એમ કોઈ જાણતું નથી તેથી.” “અને આ રહસ્ય તમે કેટલા વખતથી જાણો છો?” “છેલ્લાં પંદર વર્ષથી.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org