________________
પ્રેમ-પાંક
તેમાં એટલું જ લખેલું હતું: “જલદી આવો; મારે હજાર હજાર વાતો કહેવાની છે.”
૧૦૨
હજુ હમણાં જ બંને જણ ત્રણ ત્રણ હજાર વાતો કરીને તો નદીએ આવીને છૂટાં પડયાં હતાં; તેટલામાં વળી હજાર હજાર વાતો કઈ કહેવાની થઈ, એ પ્રશ્ન આપણને ભલે થાય; પણ પ્રેમ-ઘેનમાં પડેલાંને એવો પ્રશ્ન જ ઊઠતો નથી.
રાજા તરત જ મૅડમના ઉતારા તરફ પહોંચી ગયો. મૅડમે પોતે રાજાજીને બોલાવ્યા હતા તેવો દેખાવ ન થાય, તે માટે તે પોતે બગીચા તરફ પોતાની બાનુઓ સાથે ફરવા નીકળી ગઈ હતી. રાજા ત્યાં પહોંચતાં જ મૅડમે આંખની નિશાનીથી જ સમજાવી દીધું કે, પોતે જાણી જઈને આમ તેમને તેડાવીને અહીં ચાલી આવી છે.
રાજાજીએ તરત એક સરસ પતંગિયું પકડીને મૅડમને સાદર કર્યું તથા બીજી તહેનાતબાનુઓ માટે એવાં પતંગિયાં લઈ આવવા સૌ દરબારીઓને હસતાં હસતાં હુકમ કર્યા. દરમ્યાન મૅડમ અને રાજાજી એક બેઠક ઉપર બેસી ગયાં અને પકડેલા પતંગિયાના અદ્ભુત રંગોનું વર્ણન કરતાં હોય એવી રીતે તેને હાથમાં સામે રાખી, વાતો કરવા લાગ્યાં. ‘મારી ચિઠ્ઠીથી નવાઈ તો નથી લાગીને ?” મૅડમે પૂછયું. નવાઈ જ નહિ, ગભરામણ પણ થઈ છે. પરંતુ મારે પણ તમને એટલું જ અગત્યનું કંઈ કહેવાનું છે.”
66
("
ના, ના, સરકાર; મારે જે કહેવાનું છે તે જ વધુ ભયંકર છે– મૅશ્યોર હવે મને મળવા ના પાડે છે.
""
66
“તો તો આપણી બંનેની સરખી જ વલે થઈ છે!”
<<
‘આપ નામદારને શું થયું, સરકાર?”
“રાણીમાતાને રાણીએ વાત કરી હશે, એટલે મારો પણ એ રીતે જ સત્કાર થયો!”
“જુઓને સરકાર, દુનિયા કેવી ખરાબ છે! આપણે બે એકબીજા પ્રત્યે નિર્મળ નિર્દોષ સદ્ભાવ દાખવીએ છીએ, તેનો પણ કેવો વિચિત્ર અર્થ કરાય છે?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
