________________
૧૦૦
પ્રેમ-પંક શવાલિયેર લૉરેઈન મોંશ્યોરને સાથ આપી રહ્યો હતો પરંતુ સાથે સાથે રાજા અને મેડમની બાબતમાં પોતાનાથી રેડાય તેટલું ઝેર પણ તેનામાં ભરી રહ્યો હતો. એટલે ફતેબ્લો મુકામે આવ્યા પછી ત્રણેક દિવસમાં તો મેંશ્યોર તદ્દન ખિન્ન તથા ગમગીન બની ગયા. આસપાસના આનંદપૂર્ણ અને પ્રેમવિભોર વાતાવરણમાં તેમની મૂર્તિ તદ્દન શકઘેરી – કાળી કણક દેખાતી હતી.
તે દિવસે બપોરના બે વાગ્યા પછી આખું મંડળ નદીએ નાહવાના એક ઉન્માદક કાર્યક્રમ અર્થે રવાના થયું હતું. મોડા ઊઠેલા મશ્યોર શૃંગારવિધિ પરવારી, પોતાની અલગ બેઠક જમાવવાના મનસૂબા સાથે મેડમને પાસે આવેલા પોતાની જાગીરના મથકે લઈ જવા માટે તેમના તંબૂ તરફ ગયા. ત્યાં તેમને કહેવામાં આવ્યું કે, બધાં અગિયાર વાગ્યાનાં નદી ઉપરના સ્નાન-સમારંભમાં ચાલ્યાં ગયાં છે.
માંશ્યોરને થયું, “એ પણ ઠીક છે; ચાલો આ ગરમીમાં આપણે પણ નાહવા જઈએ.”
પણ એક તબેલામાં એક ગાડી કે એક ઘોડો જ બાકી રહ્યાં ન હતાં. એટલે ધૂંધવાઈને તે પોતાની માતાના તંબૂ તરફ ગયો. તો બહારથી જ તેને રાણી મારિયા થેરેસા રડતી રડતી પોતાનું મનદુ:ખ રાણીમાતા આગળ નિવેદિત કરતી હતી, એ સંભળાયું. રાજાજી મૅડમ સાથે વધારે પડતા રહે છે, અને પોતાને છેક ભૂલી ગયા છે, એ જાતની ફરિયાદ તે કરતી હતી.
બધી વાતચીત સ્પેનિશ ભાષામાં ચાલતી હોવાથી, મૈયરને બહુ સમજાઈ નહિ; પણ રાણીનું દુ:ખ પણ સમાન પાત્રોને નિમિત્તો જ હોઈ, તે ખોંખારો ખાઈને અંદર પેઠો.
રાણી મારિયા થેરેસા તરત આંખો લૂછી, મૉશ્યર પ્રત્યે હસીને તેમને આવકાર આપી, પોતાના તંબૂ તરફ ચાલતી થઈ. મોંશ્યોરે હવે પોતાનો ડૂમો રાણી માતા આગળ એટલા જ કડવા તથા દુ:ખભર્યા શબ્દોમાં ઠાલવ્યો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
