________________
પ્રેમ-પક લૉરેઈનને હવે ખાતરી થઈ ગઈ કે, કાઉંટ ચાલ્યો નહિ જ જાય; એટલે તે વિદાય થયો.
રાઓલે લૉરેઈન ચાલ્યો જતાં પોતાના મિત્રને સમજાવવા જરા પણ પ્રયત્ન ન કર્યો; કારણ કે, તેને ખાતરી હતી કે એમ કરવું નિરૂપયોગી જ છે. છતાં તે બોલ્યા વિના ન રહ્યો કે, “કાઉંટ, તમે એક ભારે જોખમમાં ઊતરી રહ્યા છો. હું તમને બરાબર ઓળખું છું તમે હંમેશાં દરેક બાબતમાં સામે છેડે જઈને જ ઊભા રહો છો; અને તમે જેને ચાહો છો તે પણ તેવી જ પ્રકૃતિની છે. અને માની લઈએ કે, તે પણ તમારા જેટલો જ તમને સામો પ્રેમ કરે છે, તો પણ –”
ના, ના; કદી નહિ! તે મારા ઉપર એટલો જ પ્રેમ કરે તો તો અમો બંને માટે એ એક ભારે કમનસીબની વાત જ બની રહે.”
“તો તો પછી તમને કેવળ અવિચારી નહીં, પણ છેક પાગલ જ ગણવા જોઈએ.”
કેમ?”
મને સાચેસાચું કહી દો કે, જેને તમે આટલી બધી ચાહો છો, તે તમારા કારણે કંઈ આફતમાં મુકાય, એમ તમે નહિ જ ઇચ્છતા હો ને?”
જરૂર, એવું નથી જ ઇચ્છતો.” “તો પછી તેને દૂર રહીને ચાલ્યા કરો.” “દૂર રહીને?”
હા હા, જો તમારે તમારા પ્રેમનો જવાબ મળે એવી અપેક્ષા ન હોય, તો પછી તે નજર સમક્ષ રહે કે દુર હોય, તેની શી પરવા? તેમની છબીને સાથે રાખો – કંઈક યાદદાસ્તને.”
રાઓલ !”
ઠીક, ઠીક ભાઈ, તમારા માણસો આવી પહોંચ્યા છે, એટલે હું વિશેષ કંઈ કહેતો નથી; એટલું જ કહું છું કે, સુખમાં કે દુ:ખમાં હું તમારે પડખે હંમેશ રહીશ, એની ખાતરી રાખજો.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
