________________
શ્રી શ્રીપાલ કથા કુમારને જે, અને તેની પાછળ તેની માતા તથા સ્ત્રીને બેઠેલી જોઈને રાણી રૂપસુંદરી મનમાં વિચાર કરવા લાગી કે “અરે ! પાછળ બેઠેલી નાની સ્ત્રી તો મારી પુત્રી સરખી દેખાય છે. પછી ધારી ધારીને જોતાં તેણીને તે મયણાસુંદરી તરીકે ઓળખી કહાડે છે. (મનમાં વિચારે છે કે ) ખરેખર! શું મારી પુત્રી મયણાસુંદરી સતીના માર્ગને મૂકીને, તે કેઢિઆ વરને છોડીને આ કેઈ અન્ય પુરુષની સાથે છે? જિનમતમાં નિપુણ એવી તે મયણાસુંદરી આવું અકાર્ય કરે એ સંભવતું નથી.
વળી, આ ભવનાટકમાં શું શું સંભવતું નથી ? આ પુત્રીએ તો કુલમાં કલંક લગાડયું, અને જૈનધર્મને દૂષણ લગાડયું. આ કરતાં જે તે મરણ પામી હતી તે પણ મને આવું દુઃખ ઉત્પન્ન ન થાત. વળી આ કુલમાં કલંકભૂત પુત્રીના જીવવાથી અને તેણીના અયોગ્ય આચરણથી મને જેવું દુઃખ ઉત્પન્ન થયું છે, તેવું તેણીના મરણથી પણ થાત નહિ. આ પ્રમાણે વિચાર કરતી, એવી તે રૂપસુંદરી દુઃખના સમૂહથી પરિપૂર્ણ થએલી કરૂણ સ્વરથી રેતી રેતી આ પ્રમાણે બલવા લાગી કેઃ “અરેધિક્કાર છે આ અકાયને! કારણ કે મારી કુક્ષિથી ઉત્પન્ન થએલી એવી, આ પુત્રી વિચક્ષણ હોવા છતાં પણ જ્યારે આવું અકાર્ય કરે છે, ત્યારે મારી તે કુક્ષિ પર વજ કેમ નથી પડતું ?”
જેવી તે મયણ પોતાની માતાને રેતી જૂએ છે, તે જ તેણીએ તેણીને અભિપ્રાય જાણી લીધું. પછી દેવવંદન સંપૂર્ણ કરીને, મયણાસુંદરી પિતાની માતાને, બે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
