________________
શ્રી શ્રીપાલ કથા વિનંતી કરી. શ્રીપાલકુમારે પણ પુણ્યપાલ રાજાની માગ ણીને સ્વીકાર કર્યો. પછી મામાજીએ શ્રીપાલકુમારને હાથીની અંબાડીમાં બેસાડીને ઉત્સવ સહિત પિતાના મહેલમાં પધરાવ્યા.
એક દિવસ શ્રીપાલકુમાર અને મયણાસુંદરી હવે લીના ઝરૂખામાં બેઠાં બેઠાં પિતાની આગળ જૂદા જૂદા છંદોમાં વાગતાં વાછત્રો, ઝીણું રણકા સહિત વાગતાં મૃદંગ અને તાલબદ્ધ વાગતી ભુંગળે; તથા બત્રીશે પ્રકારના નાટયશાસ્ત્રના ભેદભાવને જાણનારી નાચ કરતી પ્રવીણ નર્તકીએ કે જેઓ જૂદી જૂદી ખૂબીથી પિતાના તાલીમ લીધેલાં અંગોપાંગ વાળી થઈ થઈ નાચ કરતી હતી, તે જતાં હતાં (જૂઓ ચિત્ર ૮૦),
આ આનંદ વિનોદના સમયે, રચવાડી ગએલે રાજા પ્રજાપાલ પાછા વળતાં ત્યાં આવી પહોંચે. ઝરૂખા તરફ રાજાની નજર પડતાં જ તે, પિતાના ચિત્તમાં ચોંકી ઉઠ્યો. કારણ કે તે બેમાં જે સ્ત્રી હતી તે, પિતાની પુત્રી મયણાસુંદરી જ છે, તેમ તે ઓળખી ગયે. તેણીની સાથે પિતે જેની સાથે લગ્ન કર્યું હતું, તે પતિના બદલે બીજા પુરુષને બેઠેલો જઈ તેના મનમાં ભારે દુઃખ ઉત્પન્ન થયું; અને પિતે વિચારવા લાગ્યું કે “ખરેખર ! યુવાનીની મદેન્મત્તતાને વશ થઈને મયણાએ નિર્મલ કુલને કલંકિત કર્યું. એક તે ક્રોધમાં અંધ થઈને મેં અજુગતું કાર્ય કર્યું, અને કામમાં અંધ થએલી પુત્રીએ આ બીજું અકાર્ય કર્યું.'
આ પ્રમાણે ખેદ પામેલા એવા તે રાજા પ્રજાપાલને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
