Page Text
________________
ખંડ બીજે.
હવે કુંવર કરી દેતીયાં, મુખ બાંધી મુખકેશ: જિગુહર માંહે સંચરે, મન આણી સંતોષ.
અર્થ –જિનદાસની એ વિચારણું જાણી ત્યારે કુંવરે હર્ષ સહિત ધવલ શેઠને તેડાવી કહ્યું કે—“ દુર્મતિ દૂર કરીને આવો તો દેવદર્શન કરવા જઈએ.તે સાંભળી શેઠ બોલ્ય-“તમે નવરા અને ચિંતા વગરના નિરાંતવંત હોવાને લીધે જિનવરને નમન કર્યા જ કરે; કેમકે પિદા કર્યા વગર એની મેળે આપોઆપ લક્ષ્મી ચાલી આવતાં આપનાં મનની ખંત પાર પહોંચે છે. અમને તો જમવાની પણ ઘડી એકની ફુરસદ મળતી નથી, જેથી સવારનો નાસ્તો, બપોરનું જમવું, સાંજનું વાળું એ બધું એક જ વખતમાં પતવવા પામીએ છિએ.” આવું શેઠનું બેલવું સાંભળી કુંવર ત્યાં જવાને માટે તે જ પાણીદાર જાતવંત ઘેડા પર જ્યારે સવાર થયે ત્યારે શુભ શુકન આપવા હર્ષ સાથે ઘેડો હણહણાટ શબ્દ કરવા લાગે. એટલે જિનદાસને સાથે લઈ સુંદર પરિવારયુક્ત કુંવર જિનમંદિર ભણી રવાના થયે; અને પંથ પસાર કરતા ક્રમે કરી ષભદેવજીના દરબારે જઈ પહોંચ્યું. તે પછી ત્યાં જિનદાસ શેઠે આ પ્રમાણે કહ્યું કે –“સર્વ સંઘ પૈકી એક એક જણ પ્રભુના ગભારા પાસે જઈને અહીં આવે, અને છેવટમાં શ્રીપાલ કુંવર પધારશે. એમ કરવાથી કોનાથી બાર ઉઘડ્યાં એનો નિર્ણય થઈ શકશે. એવું સાંભળી સર્વે જણ એક પછી એક ગભારા પાસે જઈને પ્રભુને નમન કરી પાછાં આવ્યાં; પણ કોઈના જેવાથી દ્વાર ઉઘડ્યા નહીં, એથી છેવટ શ્રીપાવી કુંવર શુદ્ધ જળથી સ્નાન કરી, પવિત્ર ધોતિયું (ઉત્તરાસંગ) ધારણ કરી મુખ પર (આઠ પડવાળે) મુખકેશ બાંધી હર્ષયુક્ત સંતોષવૃત્તિ લાવી શ્રી જિનાલયમાં દાખલ થયે.
હાળ સાતમી-રાગ મલ્હાર. બે બે મુનિવર વિહરણ પાંગર્યાં –એ દેશી. કુંવર ગભારો નજરે દેખતાં, બેહુ ઉઘડીયાં બાર રે; દેવ કુસુમ વરસે તિહાંજી, હુ જયજયકાર રે. કું. ૧ રાયને ગઈ તુરત વધામણીજી, આજ સફલ સુવિહાણ રે; દેવિ દિયો વર ઈહાં આવીયજી, તેજે જલામલ ભાણ રે. કું. ૨ સાવનભૂષણ લાખ વધામણીજી, દેઈ પંચાંગ પસાય રે; સકલ સજન જન પરવજી, દેહરે આવે નરરાય રે. કું. ૩
૧૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005172 |
| Book Title | Shripal Raja no Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sarabhai Manilal Nawab |
| Publisher | Jain Kala Sahitya Prakashan Gruh |
| Publication Year | 1960 |
| Total Pages | 388 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 24 MB |