________________
શ્રીપાળ રાજાનો રાસ. જી. સુભટ જિકે નાઠા હતા, જી. તે આવ્યા સહુ કોઈ જીવ ભાંજે તસ આજીવિકા, શેઠ કેપ કરી ઈ. સ. ૩૦ જીવ કુંવરે તે સવિ રાખિયા, જીવ દીધી તેહને વૃત્તિ જીતુ વહાણ અઢીસેં મારાં, જીવ સાચવજે એકચિત્ત. સુ ૩૧ જીવ જે પણ બમ્બરરાયને, જી. નાઠો હતો પરિવારે; જી તેહને પણ તેડી કરી, જી. આદર દિયે અપાર. સુ. ૩૨ જીવ ચોથી ઢાલ અણી પરે, જીબીજે ખંડે હોય;
જી. વીનય કહે ફલ પુણ્યનાં, જીરુ પુણ્ય કરે સહુ કેય. સુ૦ ૩૩ અર્થ–એ જોઈ શેઠ ઘણી ઉતાવળથી ખુલ્લી તરવાર હાથમાં લઈ રાજાની સામે મારવા દેશે, એટલે કુંવરે વારીને કહ્યું-“હાં હાં શેઠજી ! બહુ થયું છાનામાના બેસી જાઓ, તમારું બળ કેટલું છે એ તો મેં ઠેઠથી જેએલું જ છે.” એમ કહી બમ્બરરાયનાં બંધન છોડાવી વસ્ત્રાભૂષણ પહેરામણ વગેરેથી ઘણે સત્કાર કરી મહાકાળ રાજાને ચિંતાથી મુક્ત કર્યો. આ પ્રમાણે વિગ્રહને અંત આવ્યાની બાતમી મળતાં ધવળશેઠના સુભટો જે નાસી ગયા હતા, તે બધા પાછા આવ્યા; પણ શેઠે ગુસ્સે થઈ તેમને નોકરી પરથી દૂર કર્યા. એ જોઈ નિરાશ થએલ સુભટને કુંવરે પગારદાર કરી રાખી લઈને કહ્યું કે “મારાં અઢીસે વહાણ છે તે તમે એક ચિત્તથી સાચવજે.” આવું કહી બમ્બરરાજના જે લડવૈયા વગેરે નાસી ગયા હતા તેઓને પણ પોતાના સુભટની મારફત બોલાવી લઈ તેમને અતિ આદરસત્કાર કર્યો. કવિ વિનયવિજયજી કહે છે કે-આ શ્રીપાળ રાસની બીજા ખંડની અંદર આવી રીતની ચોથી ઢાળ પૂરી થઈ તે એ શિખામણ આપી રહેલ છે કે-હે ભવ્ય છે ! શ્રીપાળકુંવર ઉત્તરોત્તર સંપત્તિવાન બની સુખો ભેગવે છે. તે બધાં પુણ્યનાં પ્રતાપે છે, માટે તમે સર્વે પણ પુણ્ય ઉપાર્જન કરે છે જેથી સદૈવ સુખી થાઓ.
–૨૮ થી ૩૩
દેહા-છંદ. મહાકાલ શ્રીપાલનું, દેખી ભૂજબલ તેજ, ચિત ચમક ઈમ વિનવે, હિયડે આણી હેજ. મુજ મંદિર પાવન કરો, મહેર કરી મહારાજ; પ્રગટયાં પુરવ ભવે કર્યા, પુણ્ય અમારાં આજ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
