________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ. વગેરે ઉત્તમ સુગંધી પદાર્થો વડે આદિપ્રભુનું બંને જણે પૂજન કર્યું. પૂજન કર્યા પછી લાખેણે સુગંધી ફૂલેને હાર પ્રભુના ગળામાં પહેરાવ્યું, અને તે પછી ચિત્યવંદન કરી ભાવના ભાવી ભાવ સહિત કાઉક્સ કરી એવું ચિતવ્યું કે –“જય થાઓ ! જય થાઓ ! હે જગતજીનાં મનોરથ પૂર્ણ કરવા ચિંતામણિરત્ન સમાન અને મોક્ષનગરને માર્ગ દેવાવાળા પ્રભુ! આ ભવ અને પરભવની અંદર તારા વગર આશરો-આધાર દેનાર બીજે કેઈ નથી માટે અમ સેવકનાં દુઃખ અને દુર્ભાગ્ય દૂર કરો.” આવું ચિંતવી કાયોત્સર્ગ કર્યો. એટલામાં તો અચિંત્ય મહિમાવંત આદીશ્વર પ્રભુના અધિષ્ઠાયક દેવે પિતાના પ્રભુના સેવકેની એગ્ય અરજને ધ્યાનમાં લઈ તુરત પ્રભુશ્રીના કંઠમાં પુષ્પહાર અને હાથમાનું બીજોરું એ બે વસ્તુ પરમેશ્વરના પ્રતાપથી બીજા બધાં ભાવિક લેકે ના દેખતાં જ ઉંબર રાણાના હાથ પાસે આવતાં તુરત તેણે તે બને ચીને વધાવી હાથમાં લઈ લીધી. આ પ્રમાણે આનંદમંગળસૂચક બનાવ બન્યા પછી મયણાસુંદરીએ કાઉસ્સગ પાર્યો. પણ તેણીના હૈયામાં હર્ષ સમાતો ન હત–હર્ષ ઊભરાઈ જતું હતું, અને તે મનમાં નિશ્ચયપૂર્વક ચિંતવવા લાગી કે “જરૂર શાસનદેવે જ અમને આ કુપારૂપ ઉત્તમ વસ્તુ બક્ષી છે.” આ પ્રમાણે આ સારા ગુણોથી ભરેલા શ્રીપાળના રાસમાં આ છઠ્ઠી ઢાળ પૂર્ણ થઈ વિનયવિજયજી કહે છે કે–આ રાસ સાંભળનારાઓને ઘેર મંગલિક માળા થજે !
–૧૧ થી ૧૭
દોહરા-છંદ. . પાસેં પિસહશાલમાં, બેઠા ગુરૂ ગુણવંત; કહે મયણું દિયે દેશના, આવો સુણિયે કત. નરનારી બેઉ જણાં, આવ્યા ગુરૂને પાય; વિધિપૂર્વક વંદન કરી, બેઠાં બેસણુ ઠાય. ધર્મલાભ દેઈ ધુરે, આણી ધર્મસનેહ,
યોગ્યજીવ જાણી હવે, ધર્મ કહે ગુરૂ તેહ. અર્થ –તે પછી મયણાસુંદરીએ સ્વામીનાથને કહ્યું કે –“હે સ્વામી! અહીં પડાશમાં જ પૌષધશાળા છે તેમાં ગુણવંત ગુરૂ બેઠેલા છે તે ધર્મદેશના દે છે. માટે ચાલે ત્યાં જઈ દેશના સાંભળીએ.” તે બન્ને જણ ઉપાશ્રયની અંદર ગયા, તથા ગુરૂના ચરછે માં વિધિ સહિત વંદના કરી બેસવા લાયક જગાએ બેઠાં. વંદના કરતાં જ ગુરૂએ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org