________________
૨૦૩
શ્રીપાળ રાજાને રાસ.
પાડી ચોમેર નાસતા જણાયા. એવા વીર વરને કેણ ગાંજી શકે? કેમકે જીવમાત્રને મરણને માટે ભય છે, તે ભય તે તેમણે દૂર કરેલ હતો, તે પછી તેઓ કેવી રીતે ગાંજ્યા જાય? (મરણનો ભય રાખે તેને જ તાબે કરી શકાય છે.) તે વિરેને તે મારવું કે મરવું એ જ દૃઢ નિશ્ચય હતો. આ પ્રમાણે યુદ્ધ ચાલતાં જોતજોતામાં લડાઈનું મેદાન, મડદાંઓને ઢગલાઓથી, ઘાયલ થએલાઓની દયાજનક સ્થિતિથી અને લેહીની નદીઓ વહેવાથી બહુ જ બિહામણું થઈ રહ્યું હતું, અને તેમાં વળી જબરું યુદ્ધ જામવાને લીધે ભૂત, પ્રેત, વ્યંતર, વીર વૈતાળ વગેરે પ્રેતયેનીવાળા દે જે લેહી માંસના જ લોલુપી છે તેઓને લેહી માંસને જ મળતાં પ્રસન્નતા પ્રાપ્ત થઈ અને આ લડાઈ જામી તે સારું થયું એવી તે કાર્યથી પ્રીતિ થઈ. અથવા તો વ્યંતરનિકાયના દે કે જે લડાઈ જવાને માટે પિતપોતાના વિમાન સહિત આકાશ પંથે રહ્યા હતા, તે દેવ અપાર લડવૈયાઓને વીરતા સાથે મરણ પામ્યા જેઈને પ્રીતિવંત–રાજી થયા. અને લડવૈયાઓએ પણ જે વીરતા બતાવી માલિકની પ્રસન્નતા મેળવવી હતી તે પણ મળવાનો વખત આવી લાગતાં આનંદિત થયા હતા; કેમકે તેઓને જે હોંશ હતી તે પૂરી થઈ હતી.
–૧૪ થી ૧૬ દેખી શ્રીપાલભટ ભાંછ્યુિં સૈન્ય નિજ ઉઠવે તવ અજિતસેન રાજા; નામ મુઝ રાખવો જોર ફરી દાખવો, હો સુભટ વિમલકુલ તેજ તાજા. ચં૦ ૧૭ તેહ ઈમ બૂઝતો સૈન્ય સજિ જાઝતો, વીંટી જત્તિ સય સાત રાણે; તેવદેyપતિ અભિમાન ત્યજી હજિયતું, પ્રણમી શ્રીપાલ હિત એહ જાણે. ચં. ૧૮ માન ધન જાસ માને ન તે હિત વચન, તેહ શું સૂઝતો નવિય થાકે; બાંધીયા પાડી કરી તેહ સતસય ભટે, હુએ શ્રીપાલ જી પ્રગટ વાકે. ચં. ૧૯ પાય શ્રીપાલને આણી તેહ નૃપ, તેણે છોડાવીયો ઉચિત જાણી; ભૂમિ સુખ ભોગવો તાત મત ખેદ કરો, વદત શ્રીપાલ ઈમ મધુર વાણી. ચં૦ ૨૦ ખંડ ચોથે હુઈ ઢાલ ચોથી ભલી, પૂર્ણ કડખાતણ એહ દેશી; જેહ ગાવે સુજસ એમ નવપદ તણે, તે લહે ઋદ્ધિ સવિ શુદ્ધ લેશી. ચં૦ ૨૧
અર્થ –આ પ્રમાણે શ્રીપાળ મહારાજાના વિજયી લશ્કરે અજિતસેનના લશ્કર પર જબરે મારે ચલાવી તેની હરોળ ત્રોડી ભારે ભંગાણ પાડી દીધું. એ જોઈ અજિતસેને ઉઠી આવેશ સાથે પોતાના નિરૂત્સાહ થએલા વીરે પ્રત્યે કહેવા માંડયું—“મારા વ્હાલા વીરે ! મારું નામ અજિતસેન છે તેનું જ સૈન્ય જ્યારે આમ જિતાઈ જાય ત્યારે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org