Shripal Raja no Ras

SR No.: 005172
Original Sutra Author: N/A
Author: Sarabhai Manilal Nawab
Publisher: Jain Kala Sahitya Prakashan Gruh
Publication Year: 1960
Total Pages: 388
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 24 MB

Page 136

ખંડ ત્રીજે.
૧૨૫
બહેન થઈને એક મલી રે, આણી મન ઉત્કંઠ રે, ચતુર વીરા જાઉં તુજ ભામણે હો લાલ. એક કહે મુજ માઉલો રે, એક કહે ભાણેજ રે, ચતુર એવડા દિન તુમે કિહાં રહ્યા હો લાલ એક કાકી એક ફઈ થઈ રે, દેખાડે ઘણું હેજ રે, ચતુર વાટ જોતાં હતાં તાહરી હે લાલ. હંબ કહે નર રાયને રે, એ અમ કુલ આધાર રે, ચતુર રીસાઈ ચાલ્યો હતો હે લાલ; તુમ પસાય ભેલો થયો રે, સવિ મારો પરીવાર રે, ચતુર
ભાગ્યાં દુ:ખ વિ છેહનાં હે લાલ. અર્થ –એકઠું મળેલું ડૂબનું ટોળું ચાલ્યું દરબારમાં જઈ પહોંચ્યું અને ઘૂમતું ધૂમતું ગાયન કરવા લાગ્યું. તે ટોળાનાં સ્ત્રી પુરૂષ ને ન્હાના સમજદાર બાળકે કે જેમને ગાયન વિદ્યાની તાલીમ મળેલી છે તે બધાં મળી ટેક સાથે રાગના આલાપ કરી મનહર સ્વરથી ગાનવિનોદ કરતાં જોઈ સજા ઘણે જ રાજી થશે. રાજા બોલ્યા–“શું માગે છે તે મહોઢેથી બોલી દો કે જેથી માગણી પૂર્ણ કરવામાં આવે.” રાજેદ્રનો પ્રશ્ન સાંભળી ડૂબ નાયક શેઠની સૂચના યાદીમાં લાવી બેઃ “ અમને મહત્તા વધે એવું દાન આપે. અમે મહત્તાની જ વધારે વાંછા-ઇચ્છા રાખીયે છિએ.” એ સાંભળી રાજાએ માન–મહત્તા વધારવા શ્રીપાળકુંવરના હાથેથી તેને પાન-બીડું દેવરાવવાની સૂચના આપી. એથી તે ડૂબ નાયકને પાન–બી દેઈ માન વધારવા કુંવર તેની પાસે આવ્યું કે હસતા મુખવાળા કુંવરને જોઈ ડૂબ નાયક હસતે હસતે હર્ષવંત બની ગળે વળગી પડી કહેવા વા –“વ્હાલા પુત્ર ! તું અમને આજે ભલે ભેટ્યો!” એટલામાં તે તે ડૂબનાયકની વહુ આવીને રોતી રોતી ગળે બાઝી પડી, અને અંગો અંગે ભેટવા લાગી. એટલામાં એક બહેન ઉત્કંઠા સહિત બનીને કુંવરને ભેટી પડી અને કહેવા લાગી—“હે વીરા ! હે બંધવ ! હું તહારે ભામણે જાઉં.” તેમ જ એક કહેવા લાગી કે આ મહારે ભત્રીજે છે, એક કહેવા લાગી–આ મહારો દીયર છે, એક કહે છે કે એ મહારે ધણી છે. મને હાની પરણીને મૂકી ગયા હતા તે આજ મહારા પુણ્યદયથી મને મલ્યા. જ્યાં એકનું બોલવું પૂરું થતું નથી ત્યાં તે બીજું પાત્ર આવી પિતાને પાઠ ભજવવા તૈયાર થાય છે. તેની પેઠે એક તુરત મા બની અને એક ભાણેજ બનીને