________________
ખંડ ત્રીજો.
૧૧૯
વહાણા વગર અડચણે ચાલવા માંડચાં, અને અનુકૂળ પવન વાવા લાગ્યા જેથી સની ચિંતા ભાંગી ગઈ. —૧૫થી ૨૯
*
મિત્ર ત્રણ કહે શેઠને રે, દીઠી પરતક્ષ વાત રે; ચોથો મિત્ર અધથી રે, પામ્યા વેગે ધાત રે. તે માટે એ ચિત્તથી રે, કાઢી મૂકેા સાલ રે; પર લખમી પર નારને રે, હવે મ પડશેા ખ્યાલ રે. પણ દુર્બુદ્ધિ શેઠનું રે, ચિત્ત ન આવ્યું ઠાય રે; જવ કપૂરે વાસીયે રે, લસણુ દુર્ગંધ ન જાય રે. હેડા કરને વધામણાં રે, અશ ન દુ:ખ ધરેશ રે; જે બચ્યા છું જીવતા રે, તા સિવ કાજ કરેશ રે. જે મુજ ભાગ્યે એવડું રે, વિશ્ર્વ થયુ' વિસરાલ રે; તા મિલશે એ સુંદરી રે, સમશે વિરહની ઝાલ રે. એમ ચિતી દૂતિ મુખે રે, કહાવે હું તુમ દાસ રે; નેક નજર કરી નિરખીયે રે, માના મુજ અરદાસ રે. દૂતિને કાઢી પરી રે, દેઈ ગલાથો કઠ રે; તેાહી નિēજ લાન્ત્યા નહીં રે, વલી થયા ઉર્જા રે. વેશ કરી નારી તણા રે, આવ્યા મયણાં પાસ રે; દૃષ્ટિ ગઈ થયા આંધલા રે, કાઢયો કરી ઉપહાસ રે. ઉતરીયે ઉત્તર તટે રે, વહાણ ચલાવે વેગ રે; પણ સન્મુખ હાય વાયરો રે, શેઠ કરે ઉદ્વેગ રે. અવર દેશ જાવા તણા રે, કીધા કેડિ ઉપાય રે; પણ વહાણુ કોંકણ તો રે, આણી મૂકયાં વાય રે. ત્રીજે ખ'ડે હંમ કહી રે. વિનયે ત્રીજી ઢાલ રે; સિદ્ધચક્ર ગુણ માલતાં રે, લહીયે સુખ વિશાલ રે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
જીવ
३०
જીવ૦ ૩૧
જીવ૦ ૩૨
જીવ૦ ૩૩
૧૦ ૩૪
જીવ૦ ૩૫
૧૦ ૩૬
૧૦ ૩૭
૧૦ ૩૮
૧૦ ૩૯
જીવ ૪૦
www.jainelibrary.org
