________________
૧૧૪
શ્રીપાળ રાજાને રાસ. અર્થ –કુવરને દરિયામાં નાખ્યા પછી વહાણની અંદર શું બન્યું તે વાત હવે શ્રવણ કરે. કુંવર દરિયામાં પડવાથી નામ ધવળ (ઉજળે) છતાં કાળા હૈયાવાળો ધવળ સાતે ધાતુ વડે રાજી થયે-અને મનમાં ચિંતવવા લાગ્યું કે “મારા ચડિયાતા ભાગ્યથી માટે આરામ થશે અને એક પળમાં વગર ઔષધે ન મટી શકે એવો વિષમ વ્યાધિ નાશ પામી ગયે. હવે એ ધન ને એ બને સુંદરીઓ તથા એ સાહેલીને સાથ તે સર્વે, મારે પરમેશ્વર પાંસરો હોવાથી મને તેણે હાથે હાથ આપ્યાં; માટે જુઠી માયાકપટરચના કેળવીને એ બન્ને સ્ત્રીઓને રીઝવી એણુઓનાં મન હાથ કરી લઈ સંસાર સફળ કરૂં; કેમકે દુઃખીયા મનુષ્યનું દુઃખ જોઈ દુઃખી થઈએ અને નમ્ર વચન બેલી અનુક્રમે વશ કરિયે, તો ધારેલી ધારણા પાર પડે. કારણ કે પરાણે (પ્રીતિ) થતી જ નથી. આવી રીતને ધૂર્ત ધવળશેઠ મનમાં નિશ્ચય કરી માંથી વિલાપ કરતે, હઈશ્ચામાં હસતો અનેક તરેહના વિલાપ કરવા લાગ્યું, અને કરેલાં પાપને લીધે પિતાના પાપી આત્માને વગેવવા લાગ્યો.”
–૧ થી ૬ ઢાળ ત્રીજી– રહો રહો રથ ફેર રે-એ દેશી. જીવ જીવન પ્રભુ કિહાં ગયા રે, દિયે દરિસણ એકવાર રે; સુગુણ સાહેબ તુમ વિના રે, અમને કોણ આધાર રે. જીવ૦ ૧ શિર કૂટે પીટે હ્યુિં રે, મૂકે મોટી પિક રે; હાલકલ્લોલ સાયર થયો રે, ભેળા હુઆ ઘણાં લોક રે. જીવ. ૨ કેતુક જેવાને ચઢયા રે, માંચે વહાણની કોર રે; હે હૈ દેવ એ શું થયું રે, તૂટયાં જુનાં દોર રે. જીવ૦ ૩ જવ બેહુ મયણા તણે રે, કાને પડી તે વાત રે; ઘસક પ તવ ધ્રાસકો રે, જાણે વજાનો ઘાત રે. હવે ૪ થઈ અચેતન ધરણી ઢલી રે, કરતી કોડ વિશ્વાસ રે; સહિ સહેલી સવિ મલી રે, નાકે જુવે નિસાસ રે. જીવ૦ ૫ છાંટટ્યાં ચંદન કમકમાં રે, કર્યા વિંઝણે વાય રે; ચેત વળ્યું તવ આરડે રે, હૈયે દુ:ખ ન માય રે. જીવટ ૬ કાં એ પ્રાણ પાછા વલ્યા રે, જે રૂઠે કિરતાર રે; પીયરીઆ અલગ રહ્યા રે, મૂકી ગયો ભરતાર રે.
જીવ૦ ૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
