________________
૧૮૦
ક્ષેત્રક-સગ ૨૪
योजनानां लक्षमेकमायतान्यखिलान्यपि । शतानि पञ्च पृथुलान्य द्भुतान्यद्भुतश्रिया ॥ १७१ ॥ सच्छायैः सुमनोरम्यैर्महास्कन्धैः समुन्नतैः । विभान्ति तरुभिस्तानि, कुलानीव नरोत्तमैः ॥ १७२ ॥ सौरभ्याकृष्टमधुपा, लीलानर्तितपल्लवाः । उद्बुद्धकुसुमास्तेषु, लताः पण्याङ्गना इव ॥ १७३ ॥ तेषां कुशेषु निश्छिद्रपरिच्छदाद्रिभित्तिषु । न विशन्तीशगेहेषु, चौरा इव करा रखेः ॥ १७४ ॥ पोडशानामप्यमूषां, वापिकानां किलोदरे । स्यादेकैको दधिमुखः, स्फारस्फटिकरत्नजः ॥ १७५ ॥ मुख शिखरमेतेषां, यतो दधिवदुज्ज्वलम् ।
ततो ह्येते दधिमुखा, रौप्यशृङ्गमनोरमाः ॥ १७६ ॥ દરેક વનોને એકલાખ યોજન વિસ્તાર છે, પાંચસો યોજન ઘેરાવો છે, અને વિશિષ્ટ શેભ વડે અભુત રીતે શોભે છે. ૧૭૧.
આ વનમાં જે વૃક્ષો છે તે સુંદર છાયાવાળા, સુમનહર, મહાકુંધવાળા અને અતિઉંચા છે અને તેથી વનની શોભામાં અતિવધારો કરે છે. જેમ ઉત્તમ પુરૂષ, કુલને શોભાવે છે, તેમ આ સુક્ષે, આ વનને શોભાવે છે. ૧૭૨.
સુગંધથી ભમરાઓને આકૃષ્ટ કરતી, લીલાપૂર્વક પલોને નચાવતી અને અતિવિકસિત કુસુમાને ધારણ કરતી–એવી લતાએ, તે વનની અંદર પણ્યાંગનાની જેમ શેભે છે. ( વેશ્યાના પક્ષે–પોતાની મુખાદિની સૌરભથી મધુર યુવાનોને આકર્ષતી, લીલાપૂર્વક વસ્ત્રાંચલરૂપી પલ્લવને નચાવતી અને વિકસિત પુષ્પોને ધારણ કરતી વેશ્યાની જેમ) ૧૭૩.
જેમ ધનિકના ઘરમાં ચાર પ્રવેશ કરી શકતા નથી, તેમ આ કાનનના ગાઢ-ઘેરી છાયાવાળા તેમજ પર્વતરૂપી ભીંતેવાળા કે જેમાં, સૂર્યના કિરણે પ્રવેશ પામી શકતા નથી. ૧૭૪.
આ સેળ વાવડીએના મધ્યભાગમાં, સુંદર સ્ફટિક રત્નનિર્મિત એકેક દધિમુખ પર્વત છે.
- દધિ એટલે દહિ અને મુખ એટલે શિખર, આ પર્વતના શિખર, દધિ સદશ ઉજજવળ હોવાના કારણે દધિ મુખ નામે પ્રસિદ્ધ છે. અને આ પર્વતના મનોરમ શિખરો રૂપાના છે. ૧૭૬.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
