Page Text
________________
સર્વસંગ્રહગ્રંથ
૬૦૧
જીવનમાં ફક્ત વ્યવહાર જ દ્રષ્ટિગોચર થાય છે, નિશ્ચય ક્ષેત્રમાં વ્યવહારની નિશ્ચય-સાપેક્ષ આદેયતાને હિતકારી નહીં, છતાં પણ નિશ્ચય લક્ષણ હસ્તગત થઈ જતાં જ્યારે તે સમજીને જેવી રીતે સોપાન-ક્રમ ઉપર ચઢવાનું સંભવિત જ્ઞાની સંજ્ઞાને પ્રાપ્ત થઈ જાય છે, ત્યારે તેના જીવનમાં છે, એવી રીતે એમના સહવતીપણુમાં સંતુષ્ટ રહેવાનું હીનાધિક રૂપે બન્નેના અંશ મૈત્રીપૂર્વક વર્તન કરે છે જેમકે- સંભવ નથી. અ૯પતામાં પૂર્ણતાની ભ્રાન્તિવાળા આ સંતેષ
(૧) સમ્યગ્દશનના ક્ષેત્રમાં જ્ઞાની સાધકને દેવ, ગર. વાસ્તવમાં સાધનામાં સહાયક નહીં પણ બાધક છે. શાસ્ત્રની શ્રદ્ધાભક્તિવાળું વ્યવહાર સમ્યગ્દર્શન પોતાની
ચગદર્શનમાં આવા સંતેષને યોગનું વિદન કહેવામાં અંદર આત્મ સુરચિવાળા નિચય સમ્યગ્દર્શનને પરિવઠું આવ્યું છે. એને હેતુ એ છે કે આ પ્રકારના એાછા સંતેષને કરતું પ્રતીત થાય છે, અને આ રીતે આમ સરચિવાળા કારણે સત્ય જિજ્ઞાસાવાળા સાધકને પણ પુરુષાર્થ પ્રમાદવશ, નિશ્ચય - સમ્યગ્દર્શનને કારણે તેની અંદર રિથત રાગાંશ ઘણું કરીને શિથિલતાને પ્રાપ્ત કરે છે અને ઓછા સંતોષને સહજરૂપે દેવ, ગુર શાસ્ત્રની શ્રદ્ધા ભક્તિવાળા વ્યવહાર કારણે તે ઉપર ચઢવાને બદલે ધીમે ધીમે નીચે તરફ જાય સમ્યગ્દર્શન પ્રત્યે જેટલુ ઝૂકેલું દેખાય છે તેટલું અન્ય વિષયો
છે. પિતાની આ મોટી ક્ષતિની પ્રતીતિ તેને તે સમય સુધી પર નહીં.
થતી નથી, જયાં સુધી કે તે પડતાં – પડતાં સાક્ષાતુરૂપે
સ્વછંદતાની ભૂમિમાં પ્રવેશ ન કરે. (૨) સમ્યજ્ઞાનના ક્ષેત્રમાં જ્ઞાનીને શાસ્ત્રાધ્યયનવાળું વ્યવહાર સમ્યજ્ઞાન પિતાની અંદર ડૂબકી લગાવીને સ્વાત્મ
૬ સદ્વિવેક : સંવેદનવાળા નિશ્ચય-સમ્યજ્ઞાન પ્રતિ ઉસુક કરતું પ્રતીત થાય કેઈપણ ઈષ્ટની સિદ્ધિમાં અથવા પદાર્થની પ્રાપ્તિમાં છે, અને આ રીતે સ્વામ-સંવેદનવાળા નિશ્ચય-સમ્યજ્ઞાનને એ બાબતે અપેક્ષિત છે. એક તો લક્ષ્ય અને બીજો પુરુષાર્થ, કારણે તેની અંદર રહેલ રાગાંશ શાસ્ત્રીય વિષયના લય તો તે પદાર્થ છે કે જેની સિદ્ધિ કે પ્રાપ્તિ ઈષ્ટ છે. પઠન-પાઠન, ઉપદેશ, શ્રવણ-મનન વગેરે રૂ૫ વ્યવહાર અને પુરુષાર્થ તે કિયા છે કે જે વ્યક્તિ તેની પ્રાપ્તિ માટે સમ્યજ્ઞાન પ્રત્યે જેટલો સંલગ્ન થયેલો પ્રતીત થાય છે, તેટલો પ્રયત્નપૂર્વક કરે છે. એ કહેવાની આવશ્યક્તા નથી કે આ અન્ય વિષયે પ્રત્યે નહીં.
બન્ને બાબતેમાં વ્યક્તિને અધિકાર પુરુષાર્થ કરવામાં જ (૩) સમ્મચારિત્રના ક્ષેત્રમાં પણ આ રીતે “અશુભ હોય છે, પદાર્થની પ્રાપ્તિમાં નહીં. તે તે તે ક્રિયાના ફળ નિવૃત્તિ શુભ પ્રવૃત્તિ’ વાર્થ વ્યવહાર સમ્યફચારિત્ર સ્વરૂપે યથાસમય સ્વય પ્રાપ્ત થઈ જાય છે. બીજ વાવવામાં તેને ધીરે ધીરે સમતા અથવા સ્વરૂપ-સ્થિરતાવાળા નિશચય- જ વ્યક્તિનો અધિકાર છે, ફળ બનાવવામાં નહીં'. તે તા. સભ્યચારિત્રના રૂપમાં પરિણત થતું દેખાય છે, અને સમતા બીજ વાવવાના પરિણામસ્વરૂપ યથાસમયે પોતે જ પ્રાપ્ત અથવા સ્વરૂપ સ્થિરતાવાળા નિચય સમ્યફચારિત્રને કારણે થઈ જાય છે. આ રીતે પથ્થરમાં કાપકૂપ કરવામાં જ કારીગતેની અંદર રહેલ રાગાંશ વ્રત, સંયમ, ઉપવાસ આદિ દ્વારા રને અધિકાર છે, મૂડ બનાવવામાં નહીં. તે તી પથ્થરની અશુભ નિવૃત્તિ પ્રત્યે અને પૂજા પ્રાયશ્ચિત વિનય, કાસગ. કાપકુપ દ્વારા યથાસમયે પોતે જ બની જાય છે. પદાર્થ ની ધ્યાન આદિ દ્વારા શુભ પ્રવૃત્તિ પ્રત્યે જેટલી પ્રેરણા આપતે લક્ષ્ય માત્રથી તેની પ્રાપ્તિ થતી નથી, તે માટે પ્રયત્નપૂર્વક માલૂમ પડે છે, એટલી અન્ય વિષય પ્રત્યે નહીં.
પુરુષાર્થ કરવો અનિવાર્ય છે. જ્ઞાનીના જીવનમાં નિશ્ચય. વ્યવહારની આ સહવતી પ્રકત પ્રબંધમાં લયને સાધ્ય કહેવાય છે અને તે માટે સંધ જોઈને પણ કોઈ કોઈ આ બને નો સમન્વય કરાયેલા પુરુષાર્થને સાધન. પ્રયત્ન પૂર્વક બહારમાં કઈક કરે છે, પરંતુ આ સમન્વય આગમકારોને ઈષ્ટ નથી. કરવા યોગ્ય હોવાના લીધે સાધન સ્થાનીય પુરુષાર્થને જ કારણ એ છે કે રાગ તથા વિરાગ જેવા બે વિરોધી જૈનન્યાય વ્યવહાર કહે છે અને તેના ફળ સ્વરૂપ ભીતરમાં ધર્મોના સહવતી અરિતત્વની પ્રતીતિ વિદ્યમાન હોવાથી પ્રાપ્ત થવા ગ્ય કારણુ સાધ્ય સ્થાનીય લક્ષ્યને નિશ્ચય. આ ભલે એમાં અનેકાન્ત નામક સિદ્ધાંતની સત્યતા સિદ્ધ થતી રીતે વ્યવહાર જ કરવા ચગ્ય છે, નિશ્ચય નહીં. તે તે તેનો હોય છતાં પણ નિશ્ચય વ્યવહારનો સાથ-સાધન ભાવ ફળ સ્વરૂપે યથા સમયે રવયં પ્રાપ્ત થઈ જાય છે. આ આ દ્રષ્ટિગોચર નહીં થાય, જ્યારે કે કોઈ પણ વિષયની બન્નેને સાધન સાધ્ય ભાવ છે. સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાન તથા પ્રાપ્તિમાં સાધન-સાધ્ય-ભાવ જ પ્રધાન હોય છે. કોઈ સમ્યચ્ચારિત્રના પૂર્વોકત બધાં જ લક્ષણોમાંથી વ્યવહાર લક્ષણ વિષય જોઈ લેવો કે સમજી લે તે એક બાબત છે અને વ્યક્તિ દ્વારા પોત-પોતાની ભૂમિકા અનુસાર પ્રયત્નપૂર્વક પ્રાપ્ત કરવી તે બીજી બાબત. જેવાનું કે સમજવાનું કાર્ય કરવા ચગ્ય છે, અને નિશ્ચય લક્ષણ તે તે ભૂમિકામાં પ્રાપ્ત એક ક્ષણમાં સમાપ્ત થઈ જાય છે, પરંતુ પ્રાપ્તિ માટે લાંબા થવા લાગ્યું છે. પુરુષાર્થ વિના સાધ્યની સિદ્ધિ માત્ર સ્વપ્ન સમય સુધી સાધના કરવાની જરૂરત હોય છે. લૌકિક છે. સાધ્યની સિદ્ધિમાં વ્યવહારની ક્રિયા અને નિશ્ચયનું લક્ષ્ય અથવા પારમાર્થિક કોઈપણ ક્ષેત્રમાં આ નીતિનું ઉલંઘન બને આવશ્યક છે. કરવું સંભવિત નથી. પારમાર્થિક કલ્યાણની પ્રાપ્તિના આ જ્ઞાનીજન લયની સ્થિરતા માટે અધ્યાત્મશાસ્ત્રમાં જ્યાં
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005132 |
| Book Title | Jain Ratna Chintamani Part 1 and 2 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Arihant Prakashan |
| Publication Year | 1985 |
| Total Pages | 1330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 105 MB |