________________
' *
રીતે ભિક્ષુ અને ભિક્ષુણી માટે નોંધાએલા હાય તેને જિન કલ્પિના આચાર શી રીતે કહેવાય ? કદાચ ટીકાકારના માનની ખાતર તેને જિનકલ્પિના આચાર માનીએ તે પછી તેમાં આવેલા ‘ ભિક્ષુણી ’ શબ્દના અને શી રીતે સંગત કરવા. વળી જે જિનકલ્પ વિચ્છિન્ન થયાના દુર્દુભી જિન ભદ્રજીએ શ્રીજિનને નામે વગાડયેા છે તેને જો ઉચિત અને પ્રામાણિક માનીએ તા તેને લગતા આચારાની નોંધ સૂત્રમ તેમ ખીજા ગ્રંથામાં શી રીતે હાઈ શકે ? આ રીતે પેાતાના સમયના સપ્રદાયની રક્ષા કરવા જતાં હ્રિપિંચા થી ન દોક્ ” [ અર્થાત્ સ્ત્રી, જિનકલ્પી હાઈ શકતી નથી એ જાતના સાંપ્રદાયિક સિદ્ધાંતને ટીકાકારશ્રીએ બાધિત કચે છે. એ હકીકત, તેઓ માટે ‘બનનિવાસે નÇવેરા: ’ જેવી થઈ છે. આ પ્રકારે માત્ર સપ્રટ્ઠાય માહુને લીધે જ આવાં પ્રવચનનાં અનેક વ્યાપક સૂત્રો પણ વિપર્યાસને પામ્યાં છે પરંતુ સંપ્રદાય માહુ એટલા બધા અમૂલ્ય છે કે, તેની રક્ષા માટે આવા અનેક વિપર્યાંસાના હિસાબ ગણાતા નથી આપણા માન્યતમ અને ધન્યતમ વડીલેાની આ સ્થિતિને જ હું તમસ્તરણું કહું છું અને આ હુકીકતને જ સાહિત્યમાં થએલા વિકાર કહું છું. આ સ્થળે વાંચ સ્પષ્ટપણે સમજી શક્યા હશે કે, જૈનસાહિત્યમાં વિકાર થ વાથી થએલી હાનિનુ પ્રથમ કળતા આ શ્વેતાંબરતા અને ટ્વિગ’ખરતાની નિરર્થક પણ ભીષણ લડાઈ છે. મારે આ
* પરિહાર્ય મીમાંસા–મુનિશ્રી આન’દસાગરજી અને મુનિશ્રી ને વિજયજી રચિત—(રા. રવજીભાઇવાળા આચારાંગની પ્રસ્તાવના)