________________
પર
“ એથી પ્રતિજ્ઞા–મુનિ અથવા આર્યો જે પાત્ર ફેંકી દેવા જેવું હોય અને તેથી જેને બીજા કેઈ ભિક્ષુક, બ્રાહાણ કે ભીખારી લેક લે નહિ તેવું પાત્ર માગ્યાથી વા પિતાની મેળે ગૃહસ્થ આપતાં ગ્રહણ કરે. એ જેથી પ્રતિજ્ઞા.”(૮૫૦)
ઉપરની જ હકીક્તને સ્થાનાંગ સૂત્રને નીચે ઉલ્લેખ. વિશેષ દઢ કરે છે –
“નિર્ચન્થ વા નિગ્રંથીઓ ત્રણ જાતનાં પાત્રોને વાપરી શકે છે,-તુંબીપાત્ર, કાકપાત્ર અને મૃત્તિકાપાત્ર.” આ પાત્ર રાખવાનાં કારણે જણાવતાં સ્થાનાંગ સૂત્રની ૧૨ મા સૈકાની ટીકામાં પણ નીચે પ્રમાણે જણાવ્યું છે – ( ૧૦ “અશકત, બાલ, વૃદ્ધ, શિક્ષ ( ન દીક્ષિત થએલે ભિક્ષુ), અતિથિ, ગુરુ અને અસહન શીલવર્ગ, એ બધા માટે પાત્ર રાખવાની જરૂર છે. તથા સામાન્ય સાધુ સમુદાય માટે અને જે સાધુ, પાત્ર સિવાય નિરવદ્ય રીતે જમી શક્તા નથી તે માટે પણ પાત્રની જરુર છે.”
१. “जे अचेले परिखुसिए, तस्स णं भिक्खुस्स णो एवं भवइ:-परिजिन्ने मे वत्थे, वत्थे जाइस्सामि, सुत्तं जाइस्सामि, मुई जाइस्सामि, संधिस्सामि, सीविस्सामि, उक्कसिस्सामि वोकसिस्सामि, परिहरिस्सामि, पाउणिस्सामि." (३६०)
“अदुवा तत्थ परक्कमंतं भुज्जो अचेलं तणफासा फुसंति, सीयफासा फुसंति, तेउफासा फुसंति, दंस-मसगफासा फुसंति, एगयरे, अन्नयरे विख्वरूवे फासे अहियासेति । अचेले लाघवं आगममाणे, तवे से अभिसमण्णागए भवति" (३६१)
