________________
૫૧
,
,
,
; '
5
-
તથા છેવાં કે રંગવાં નહિ, જે ધાએલાં કે રંગેલાં હોય તે પહેરવો નહિ, અને પ્રામાન્તરે જતાં તે અ૫વસ્ત્રી મુનિએ તેને સંતાડવાં નહિ. વસ્ત્રધારી મુનિને એ જ આચાર છે.” –( ૮૩૨)
સ્થાનાંગ સૂત્રમાં પણ વસ્ત્ર રાખવાનાં એ જ કારણે દર્શાવ્યાં છે. જેમકે– ( ૬ “આ ત્રણ કારણ હોય તે સાધુઓએ ”(વો એક વસ્ત્રને ધારણ કરવું–લજજા, ધ્રણ અને પરીષહ અર્થાત્ જે સાધુ લજજાને અને ઘણને જીતી શક્ય નથી, અને સંકટને સહી શકતું નથી, તેણે વસ્ત્રને (એક વસ્ત્રને) ધારણ કરવું... , વસ્ત્ર રાખવાનાં જે કારણે ઉપર જણાવ્યાં છે, પાત્ર રાખવામાં પણ તેવાં જ કારણે સત્રગ્રંથમાં સેંધાએલાં છે. તે વિષે આચારાંગ સત્રના “પારૈષણ” નામના પ્રકરણમાં નીચે પ્રમાણે તાવ્યું છે – | ૭ “મુનિ વા આર્યાએ જ્યારે પાત્ર જોઈતું હોય ત્યારે
બી પાત્ર વા માટીનું પાત્ર અથવા એવી જ તરેહનું બીજું કોઈ પણ પાત્ર લેવું. અને જે મુનિ યુવાન અને મજબૂત બધાને હોય તેણે માત્ર એક જ પાત્ર રાખવું, બીજું નહિ.”
“૮ ત્રીજી પ્રતિજ્ઞા–સુનિ અથવા આર્યા, ગૃહસ્થ વાપરેલું વા ગૃહસ્થના વપરાતા બે ત્રણ પાત્રોમાંનું એક પાત્ર માગ્યાથી વા પિતાની મેળે ગૃહસ્થ આપતાં ગ્રહણ કરે, એ ત્રીજી પ્રતિજ્ઞ.”—(૮૪૯)
