________________
૩૩
ચારિત્ર્યના પ્રભાવથી ફાલી નીકળી હતી, એમનું જીવન અને આચરણ મારી જેવા કે ઘુંટનાર મનુષ્ય માટે અનિર્વચનીય છે. એમના સમયમાં એમના સત્યને અનુસરનારા જે નિર્ચ થે હતા, તેમાંના કેટલાક તે એમની વૃત્તિને મળતા હતા અને જે મુમુક્ષુઓ એમની વૃત્તિને પહોંચી શકવા સમર્થ ન હતા તેઓ માટે વર્ધમાનના કેટલાક અંતેવાસિઓએ (પારિભાષિક ભાષામાં–ગણુધરાએ) કેટલાંક બંધારણે બાંધ્યાં હતાં. હું ધારું છું ત્યાં સુધી તે નાના મોટા બધા નિચેનું લય પરમમાય ભણી હતું, જેને શ્રી વર્ધમાને આચારમાં આર્યું હતું. તે લય. ને પહોંચી વળવા માટે તે સમયના સ્થવિરાએ જે નિયમે ઘડ્યા હતા, તેમાં શ્રીવર્ધમાનને સહગ પણ આદયિક દ્રષ્ટિએ રહ્યો હોય તે તે સ્થાનસ્થિત છે. કાળ અને કુદરતો એ નિયમ છે કે, કોઈ જાતનું બંધારણ નિયંત્રણ સિવાય સ્થિર રહી શકતું નથી. જે કે બંધારણ માત્ર ફેરફારને પાત્ર તે છે, તે પણ નિયંત્રણને લીધે તે, પિતેના મૂળસ્વરૂપથી ભ્રષ્ટ થતું નથી. સ્થવિરેએ જે બંધારણે બાંધ્યાં હતાં, તે માત્ર નિર્ચ માટે હતાં, અસલ (નિર્વિકારી, અને અપવાદી ) સ્વરૂપ નીચે પ્રમાણે છે – ૧ કઈ મુમુક્ષુએ જીવ જતાં સુધી કેઈ જીવને કઈ આ પ્રકારનું દુઃખ થાય તેવી પ્રવૃત્તિ કરવી નહિ, કરા
વવી નહિ અને તેમાં સમ્મતિ પણ આપવી નહિ, ૨ કેઈ મુમુક્ષુએ જીવ જતાં સુધી એ બેલિવું જ નહિ, બેલાવવું નહિ અને તેમાં અનુમતિ પણ
આપવી નહિ.
