________________
૧૮
પરિસ્થિતિના વિરોધી પ્રવાહમાં વહતા હોવાથી કેટલાકના આત્માને જકડવાને માટે દેરડાનું કામ સારે છે–હ જોઉં છઉં તેમ વર્તમાનમાં વાડ ચીભડાને ચેરે છે, ધારણ કરનાર ધર્મ તેના આશ્રિતને નીચે પટકે છે અને માતાપિતારૂપ ગુરુઓને પિતાનાં બચ્ચાંની હાયવોય, રોકકળ અને યાતનાઓ તરફ દષ્ટિપાત કરવાને પણ અવકાશ મળતું નથી–તેઓ જીવંતજીને તરફ આંખ મીંચામણ કરી પિતાની વંશ વૃદ્ધિની ચિંતા કરે છે, તેઓ નિજીવ થતા જેનેની ઉપેક્ષા કરીને પેલા પાષાણુના ઢગલાઓ માટે સરકાર-દરબારમાં ફરી આદે. મંડાવે છે, તેઓ નિધન અને નિઃસવ થતા જેને તરફ ધ્યાન ન આપી સુંદરમાં સુંદર છોડ અને તેરણના સમવસરણમાં બેસી તેનું જ સમર્થન કર્યા કરે છે, તેઓ નિરુદ્યમી થતા જૈનાની પરવા ન કરી મોટી માટી યાત્રાઓના યજ્ઞમાં લાખના હેમ કરાવે છે, સ્ત્રીઓ ને જેમ વાજાં વહાલાં છે તેમ તેઓને સામૈયાં ઘણાં પ્રિય લાગે છે, સ્ત્રીઓ જેમ ગીતઘેલી છે, તેમ તેઓ ગહેલીઘેલા છે, સ્ત્રીઓને જેમ જમાઈ વહાલો લાગે છે તેમ તેઓને ચેલાએ ઘણું પ્રિય લાગે છે. મારે અહીં આ સંબંધે કહેવાનું સ્થાન નથી, તેમ એ વિષે વિશેષ કહી મારા આત્માને કલુષિત કરવાની મારી વૃત્તિ નથી. ભલે મારી ભૂલ થતી હોય, તે પણ છેવટમાં એટલું તે જણાવવાનું રોકી શકાતું નથી કે, પૂજ્ય ગુરુઓ બદલાની નીતિને પણ સાચવી શકતા નથી અને તેમ કરતાં શું તેઓને અન્યાયાર્જિત ન કહેવાય ? હ તે તેઓને "પગે પડીને પ્રાણું છું કે, હવે તે તેઓએ કાં તો બદલાની
